Dit Nederlandse bedrijf heeft de wereldprimeur met glazen vliegtuigraampjes

Iedereen kent ze wel: de smoezelige, bekraste vliegtuigraampjes waar je amper door naar buiten kunt kijken. Dat is wat directeur van Aviation Glass Jaap Wiersema (50) betreft verleden tijd, zo vertelt hij in het AD. ,,De krassen op de plexiglasramen, die nu worden gebruikt, zijn eigenlijk niet te voorkomen. Het is kwetsbaar spul en met het open en dicht doen van de luikjes ontstaan er krassen. Het is een doorn in het oog van veel vliegtuigmaatschappijen. Zij moeten de raampjes iedere vijf jaar vervangen. Dat is een grote kostenpost én een grote plasticberg."

Nooit vervangen

Er zijn volgens de directeur dan ook grote voordelen voor vliegtuigmaatschappijen die overstappen op het glazen exemplaar dat Aviation Glass nu op de markt heeft gebracht. ,,Dit glas gaat net zo lang mee als het vliegtuig en hoeft in principe nooit vervangen te worden. Dat scheelt veel geld. Daarnaast is dit glas 6 procent lichter dan plexiglas en dat levert weer een brandstofbesparing op."

Het glasbedrijf in Voorthuizen zit verstopt tussen de kippenboerderijen waar het gebied bekend om staat. Wiersema gaat inmiddels elke week naar Schiphol en vliegt met de innovatieve ideeën van zijn team de wereld over. De door hen ontwikkelde glazen toiletspiegels en verlichting zijn nu al op bepaalde type vliegtuigen van KLM, de Airbus 320 en 350 te vinden.

Kloppen

Als Wiersema in een vliegtuig zit, kan hij het niet laten overal op te kloppen. ,,Ja, elke keer weer tik ik tegen de raampjes en bekijk ik hoe alles is gemonteerd. Dit bedrijf was ooit gespecialiseerd in het bouwen van ramen voor jachten. In 2012 hebben we besloten ons volledig op het bouwen van glazen onderdelen voor vliegtuigen te storten. Dat was een gok. Er wordt altijd gedacht dat glas zwaar en gevaarlijk is. Glas en vliegtuigen lijken geen goede combinatie. Maar wij hebben bewezen dat dat wél zo is.”

Lang proces

Het proces om de glazen vliegtuigraampjes goedgekeurd te krijgen, duurde lang, vertelt Wiersema. ,,Het was soms frustrerend, want dan slaagden we voor de eerste test en zakten we de tweede keer. De lijn tussen veilig en brandveilig is dun. De impacttest en de brandtest zijn tegenstrijdig. Dan moet je weer terug naar de tekentafel en het minuscule detail vinden waardoor het wel goed is. We hebben veel moeten stoeien met de juiste receptuur. Dit glas kan wel breken, maar geeft geen scherven. Het wordt een soort suiker waar je je niet aan kunt snijden.”

Gebroken raampje

Dat komt volgens Wiersema door de zeer dunne plastic lagen tussen de glazen platen. ,,Door het hardingsproces wordt het glas buigbaar. Het glas is vergelijkbaar met dat van onze smartphones. Op plekken waar veel passagiers zijn, zoals zitplaatsen, zijn de eisen nóg strenger. We hebben honderden testen moeten doen, moeten naspelen wat er gebeurt als een passagier met zijn hoofd tegen het raam komt." Wiersema houdt een gebroken raampje voor zijn gezicht. ,,Zie je? Geen scherven."

,,En het mooie is, zo mooi als het nu is, zo blijft het altijd." Hij krast er met een sleutel over en doet dan hetzelfde bij plexiglas. Die laatste krast direct.

Wiersema is van origine registeraccountant, maar kan na al die jaren inmiddels met de techneuten meepraten. ,,Wat wij doen is high-tech. Het heeft even geduurd voordat ik kon aanhaken, maar inmiddels kan ik ze verstaan."

Triomf

Hij woont in het huis naast de fabriek. ,,Ik had tien jaar geleden niet kunnen bevroeden dat we nu een wereldprimeur zouden vieren. Het zijn echt tien stormachtige jaren geweest, met teleurstellingen wanneer het glas nog altijd niet door de test kwam, maar uiteraard een enorme triomf toen we het definitieve groene licht kregen."

Ideeën heeft het bedrijf genoeg, vertelt Wiersema enthousiast. ,,We zijn bezig met een glazen lichtstrook boven het gangpad bezig. We noemen het Air Space. Het licht wordt door het glas heen geleid."

Schiphol

De directeur kijkt op zijn klok. Over een paar uur moet hij weer op Schiphol zijn. ,,Je ontwikkelt iets waarvan jij denkt dat de hele wereld er op zit te wachten. Maar er is geen vliegtuigbouwer die tegen ons heeft gezegd: een vliegtuigraampje van glas, zou helemaal het einde zijn! Wij hadden het gevoel dat de vliegtuigsector hierop zat te wachten. Als dat gevoel dan juist blijkt te zijn, is dat wel erg mooi."