Werk is er genoeg voor schilders, loodgieters en stukadoors in Delft. Toch wijken veel ondernemers uit naar andere delen van het land. Sinds 1 januari mogen ze niet meer met hun dieselbusjes de binnenstad in. Dus waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan?, vraagt schilder Hans de Boer zich in het AD af. Voor hem is het heel simpel: hij neemt alleen nog maar klussen aan buiten de nul-emissiezone.
,,Jammer voor de mensen, maar ik heb het na 35 jaar schilderen voor het uitkiezen.” Een luxe positie die veel ambachtslieden met hem delen. Om de binnenstad schoner en stiller te krijgen, voerde de gemeente Delft per 1 januari de nul-emissiezone in - net als 29 andere steden.
De daken zijn hoger, gevaarlijker en veel zijn monumentaal waardoor je allerlei vergunningen moet aanvragen
Mert Seval Dakdekker
Stoppen ondernemers vanwege nul-emissiezone?
Eerder deed onderzoeksbureau Buck Consultants International onderzoek in opdracht van de gemeente Den Haag, waar de zones ook zijn ingevoerd. Hieruit bleek dat een mogelijk gevolg van het beleid zou zijn dat ondernemers zouden stoppen of minderen met ritten in deze gebieden. Ook in de hoofdstad gaven ondernemers nog voor de invoering al aan de stad te gaan mijden. Voorafgaand aan dit besluit was er veel tegengeluid. Hoewel sommigen zich uit de stad gejaagd voelen, zijn er ook ondernemers die er de positieve kanten van inzien.
Klussen in de binnenstad van Delft
Want klussen in de binnenstad van Delft zijn dan misschien dicht bij huis, de oude panden leveren ook vaak extra werk op. Zoals bij dakdekker Mert Seval. ,,De daken zijn hoger, gevaarlijker en veel zijn monumentaal waardoor je allerlei vergunningen moet aanvragen. Buiten de stad heb ik daar geen last van.” Bovendien heeft hij daar meer ruimte voor zijn materiaal op straat.
Ook schilder De Boer erkent dit. ,,In nieuwbouwwijken parkeer je gewoon met twee wielen op de stoep en er komt één keer in de drie uur iemand met een kinderwagen voorbij.” De dakdekker heeft na invoering van de nul-emissiezone zijn regio voor klanten daarom aanzienlijk vergroot. ,,Eerst reed ik bijvoorbeeld niet naar Noord-Brabant, dat doe ik nu wel.”
Hij denkt er overigens ook aan om dit jaar nog een elektrische bus te kopen. ,,Ik heb veel vaste klanten in de binnenstad en ik kan moeilijk met de fiets gaan. Dus daar ontkom ik niet aan. In echte noodgevallen huur ik nu een elektrisch busje. Daardoor wordt de rekening natuurlijk wel weer hoger voor de klant.” Overstappen vergt wel een goede planning, denkt hij. ,,Met een volle batterij kan je zo’n 300 kilometer rijden. Op drukke dagen rij ik veel meer dan dat dus dan moet ik tussendoor ergens gaan opladen.”
Het is veel te veel rompslomp. Ik ben niet handig met internet en heb ook nog eens dyslexie
Leon van Munster Stukadoor
Overstappen op elektrische bus
Stukadoor Leon van Munster piekert er nog niet over om over te stappen op een elektrische bus. ,,Ik ken één elektricien die zo’n busje heeft aangeschaft. Die doet niet anders dan klagen over hoe vaak hij moet opladen.” Ook wil hij het nieuwe beleid nog even aankijken. ,,Het staat allemaal nog heel erg in de kinderschoenen. En trouwens, als ik mijn dieselbus verkoop dan rijdt iemand anders er wel weer mee in Frankrijk of Marokko.”
Voor grote klussen in de binnenstad bij vaste klanten, laat hij zijn materiaal door zijn leverancier brengen. En zelf springt hij op de fiets naar de klus. Ondernemers kunnen wel een ontheffing of vrijstelling aanvragen. Al laten deze ondernemers dat voor wat het is. ,,Het is veel te veel rompslomp. Ik ben niet handig met internet en heb ook nog eens dyslexie. Tegen de tijd dat ik alles geregeld heb, ben ik twee keer heen en weer gefietst.” Wie vóór 1 juli 2025 zonder ontheffing of vrijstelling toch in het centrum rijdt, wordt nog niet op de bon geslingerd. Tot die tijd worden alleen waarschuwingen uitgedeeld.
Zero-emissiezones: hoe zat het ook alweer?
Lees ook: Zero-emissie druppel voor woonwinkel: ‘Zouden 160.000 euro moeten investeren’
