Zwichten voor het grote geld? Steeds meer campingondernemers kiezen voor chaletbouw

De Schotse hooglanders Beatle en Dolly op camping Heidebloem kijken herkauwend voor zich uit. Intussen jassen kampeerders Wim en Hillie van de Haar de haringen de grond in. Het zweet breekt ze uit. Maar dat kan de pret onder de luifel niet drukken. Traditioneel kamperen kan hier nog. Daar komen de Drentenaren graag voor naar Hellendoorn.

Projectontwikkelaar kreeg deksel op de neus

Het familiebedrijf van André en Judith Langkamp valt onder de kleine groep ondernemers die niet zwichtte voor het grote geld. Het had zo gekund. Negen jaar terug konden ze hun grond verpachten aan een projectontwikkelaar. Die wilde chalets bouwen. Maar hij kreeg het deksel op de neus.

André en Judith bouwden hun camping van de grond toe op. Geen denken aan om geen eigen baas meer te zijn. „De gemoedelijkheid, relaxte werken, het informele contact. Alles wat juist werkplezier geeft, zou verdampen”, zegt Judith in het AD. De Heidebloem heeft vijftig kampeerplekken op 2,5 hectare. Judith en haar man werken er, samen met hun zoon.

Romantiek is herontdekt

Branchevereniging Hiswa-recron waarschuwde deze week aan de vooravond van de zomervakantie voor een verdere afname van het aantal traditionele kampeerplekken voor tenten, caravans en campers. Terwijl de vraag juist toeneemt. De romantiek van het eenvoudige vakantievieren wordt herontdekt.

Campings waar je nog met de wc-rol onder de arm richting sanitair loopt, haringen de grond inslaat, kookt op een gaspitje buiten en afwast onder de overkapping. Kampeerder Wim van de Haar uit Schoonoord: „Op een echte camping maak je snel contact met anderen. Het is gezellig en kleinschaliger. Op een villapark ontbreekt dat. Iedereen zit in zijn eigen huisje.”

Volgens André en Judith Langkamp zorgde corona voor de nieuwe trend. „We kregen in de tijd van de pandemie meerdere mailtjes van mensen uit de Randstad. Of ze onze camping konden overnemen. Ze wilden weg uit de hectiek van het westen en zagen het idyllische plaatje voor zich van de hele dag op de grasmaaier zitten. Haha, de werkelijkheid is wel iets anders.”

Populariteit kamperen neemt toe

Cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek bevestigen dat de populariteit van kamperen toeneemt. Het dieptepunt was 2017, met 7,7 miljoen zomers campingnachten in Nederland. Vorig jaar juli en augustus was dat opgelopen naar 9,8 miljoen nachtjes op Nederlandse campings. Het aantal kampeerplekken is in tien jaar tijd in bijna heel het land gedaald.

‘Het is elk jaar spannend’

André en Judith Langkamp begrijpen hun collega’s wel die kiezen voor vakantiewoningen. Een traditionele camping runnen is geen vetpot. Op De Heidebloem kost een overnachting voor twee personen (inclusief toeristenbelasting) 23 euro in het hoogseizoen. Met privésanitair erbij kost het 32 euro per nacht. André heeft er een baan bij, de meewerkende zoon ook.

„Wij hebben ook twee groepsaccommodaties. Die zijn belangrijk voor de inkomsten. Financieel is het elk jaar weer spannend. Bij huisjesverhuur weet je vooraf hoeveel boekingen er staan. Dat is hier maar afwachten. Als gasten bezoek ontvangen, kost dat slechts een euro extra per dag. Regelmatig vertrekt het bezoek zonder te betalen.”

De inflatie hakt er stevig in bij toeristen. Voor de gewone man is 1.000 euro per week voor een vakantiehuisje bijna niet op te brengen, zegt kampeerder Anita Oosterloo op De Heidebloem. Haar zoon vloog naar Bali voor een luxe vakantie en betaalde nauwelijks meer. „Dat is toch niet duurzaam. We kennen twee moeders die met hun vier kinderen in de meivakantie een weekje weg wilden. Voor het geld waarvoor ze in Nederland een chalet konden huren, vlogen ze naar Griekenland. Dat was inclusief appartement.”

Frankrijk is te duur

Judith Langkamp knikt. „Dat soort verhalen horen wij ook. Rijd eens naar Frankrijk in de zomer, wat ben je niet aan benzinegeld kwijt. De zomers in Nederland zijn steeds warmer. Daarvoor hoef je niet ver weg. Mensen herontdekken hoe mooi, rustig en betaalbaar campings als deze zijn.”

Campinggasten Roelof en Wies Oving vertellen dat in Drenthe steeds meer campings worden opgekocht door ‘vastgoedjongens’. „Kennissen van ons hadden een jaarplek op een camping. Op een dag kregen ze bericht van de eigenaar. Het spul was verkocht. Of ze maar even wilden vertrekken. Zo gaat het op steeds meer plaatsen.”