Renée van Brakel start carrière als stemacteur

'Vijf jaar was ik toen ik met vioolspelen begon en dertien jaar later wilde ik naar het conservatorium. Mijn moeder, die muziekdocente was, waarschuwde: solomuzikant is een eenzaam beroep, dat past niet bij jou. Ik boog mijn viool op, ging Schoevers doen en werd secretaresse. Daar viel mijn vaardigheid met de Franse taal op, wat hem wellicht zat in mijn Hugenotenroots. Voor mijn plezier volgde ik een opleiding Frans en voor ik het wist, stond ik voor de klas.Jarenlang lag mijn viool werkloos in zijn koffer, maar op mijn achtendertigste kreeg ik een overbuurvrouw die viooldocente was. Ik stofte mijn viool af en studeerde net zo lang op delen uit de vijfde symfonie van Beethoven tot ik auditie kon doen bij het Zeeuws Orkest. Ik werd toegelaten, tot mijn grote vreugde.'

'Behalve instrumentale muziek heeft ook de menselijke stem me altijd gefascineerd. Waar een ander foto's maakt, maak ik geluidsopnamen. Als kind maakte ik met mijn broertje hoorspelletjes, die we opnamen met een bandrecorder. En als mijn moeder poppenkastvoorstellingen gaf, ging ik met haar mee: stemmetjes verzinnen. Eenmaal volwassen bleef ik stemmetjes bedenken en nadoen, bijvoorbeeld als ik een reclame hoorde op de radio. Mijn eerste man kon zich daar geweldig aan ergeren. 'Moet dat?', vroeg hij dan. Mijn huidige man hoor je gelukkig niet piepen als ik het stemmetje van Mickey Mouse onder de knie probeer te krijgen aan de hand van oude Disneyfilmpjes op YouTube.'

'Omdat ik wilde ontdekken wat ik kon met mijn stem, deed ik een opleiding tot stemacteur. Mijn docent nodigde me daarna uit voor de vervolgopleiding. Ik voelde dat ik op het juiste spoor zat, luisterde naar mijn hart en zegde het onderwijs afgelopen zomer vaarwel. Stemacteren is ontzettend leuk, maar de juiste tone of voice vinden is soms lastig. Wat wil de klant, wat is de doelgroep, moet het spits, verleidelijk, streng, vriendelijk? Dat stemgeluid zo sfeerbepalend kan zijn, boeit me mateloos. Ik zou graag documentaires inspreken. Mijn stemgeluid is nu nog wat te betrokken. Het mag juist zakelijker. Dus daar moet ik nog aan schaven.'

'Inmiddels heb ik mijn eerste klus binnen: ik mag het verhaal van Peter en de Wolf lezen als het blazersensemble Klassiek van Dichtbij, onderdeel van Het Zeeuws Orkest, het gelijknamige muziekstuk van Prokofjev speelt. Dat is volgend voorjaar in de Zeeuwse Concertzaal. Mijn baan als lerares opzeggen voelde als een juiste beslissing. Tegelijkertijd sloeg de paniek toe. Mijn vaste salaris, dacht ik. Wat heb ik gedaan? Maar dat was maar even. Ik vertrouw erop dat ik een goed inkomen ga vergaren met inspreken. Ik wil stemacteur zijn. Punt. En dat gaat me lukken ook.'