Dankzij de 'pandenbank' lossen ondernemers leegstand in deze winkelstraat zelf op

De 450 meter kronkelige Haagdijk telt 98 panden. Met winkels die oosterse delicatessen verkopen tot kapperszaken, een aquariumzaak, een gitaarwinkel, biershop, tandenbleker, gordijnenverkoper en heel veel restaurantjes; van bezorg- en afhaal- tot chiquer eten bij de Palm, waar een Japanse biefstuk gebakken op bladgoud 125 euro kost.

Met uitbaters van mediterrane, Aziatische of Surinaamse afkomst is het misschien wel de meest multiculturele straat van Breda. Niet voor niks is het logo op de vlaggen van winkeliersvereniging de Haagdijken kort geleden aangepast met vele kleurtjes, vertelt voorzitter Gaston Creemers.

Winkelpanden zoveel mogelijk voor commercie behouden

Loop je door de straat dan passeer je nogal wat lege panden. ,,Als je er langs loopt lijkt het leeg, maar er wordt dus hard gewerkt”, zegt Creemers in het AD. ,,Voor zeker 4 panden is al een nieuwe bestemming. Er staan daadwerkelijk nog zeven panden leeg, daar gebeurt momenteel nog niks mee.”

Met 7 op de 98 panden raakt de Haagdijk de 7 procent leegstand aan. Dat is net onder de gemiddelde 7,9 procent (87 van de 1.100) voor heel Breda, zoals marktonderzoeker Locatus heeft uitgerekend. ,,En dat is een heel mooi percentage”, vindt voorzitter Willem de Laat van het overkoepelende Ondernemersfonds Breda ,,Drie jaar geleden zaten we nog op 10 procent.”

Toch is dat hoog als je het afzet tegen het landelijke gemiddelde van 6 procent. De Laat is er niet van onder de indruk: ,,In Amsterdam of Roosendaal bouwen ze winkels om tot woningen. In Breda kiezen we voor horeca of andersoortige winkels. Wij willen onze 1.100 winkelpanden zoveel mogelijk voor commercie behouden. Dat is waarom zoveel mensen van buiten naar Breda komen.”

De winkeliersvereniging van de Haagdijk trekt er hard aan. Het is een hechte club. ,,Ook privé zijn we hier buren”, zegt Creemers, die al 35 jaar een bekende kledingzaak runt, over de andere ondernemers met decennia lange familiebanden. Want de Haagdijk kent nauwelijks ketens.

'Pandenbank' geeft overzicht van vrijkomende panden

Die goede contacten van de winkeliers onderling zorgen ervoor dat panden niet lang leegstaan. Peter Dirven van de gelijknamige kledingzaak (opgericht door zijn vader) is vol lof over hun zogeheten ‘pandenbank'. Die geeft een overzicht van alle (vrijkomende) panden, hun vierkante meters en hun eigenaren. ,,De meeste eigenaren zijn daar wel voor te porren”, aldus Dirven. ,,Het geeft ons de tijd om goede kandidaten te zoeken. Het duurt niet lang voordat zo’n pand is gevuld. Dat is wel eens anders geweest.” Het zijn vooral jonge ondernemers die in het ‘gat’ springen, aldus Dirven. ,,De Haagdijk is de kraamstraat van Breda.”

Voor de jonge ondernemer Mohammed Achmed (24) was het een reden om voor de Haagdijk te kiezen. Hij runt een kleurrijke winkel, vol met lekkers en zoetigheden uit het Midden-Oosten. Die komen voornamelijk uit zijn geboorteland Syrië. Sweet Shaamna heet zijn winkel. ,,Dat is een andere naam voor Damascus”, vertelt hij terwijl hij een bakplaat met zoetigheden vol noten aansnijdt. ,,Syrische patisserie is minder zoet dan Turkse, wij gebruiken meer noten in plaats van suiker. Van mijn zoetigheden bestaat tachtig procent uit noten.”

'Sterkste straat om onderneming te beginnen'

Klanten lopen in en uit. Jong, oud, mensen uit alle windstreken. De baklava is gewild, en de kunfa, krokant deeg gevuld met kaas. Mohammed zit nu twee jaar op de Haagdijk, het vak leerde hij van zijn vader, die bakker was in Syrië. Mohammed woont zes jaar in Nederland. ,,Dit is de sterkste straat om een onderneming te beginnen”, is zijn uitgesproken mening over de Haagdijk. Eerder sprak Creemers al over ‘betaalbare huren’ van 600, 700 euro: ,,Dat zijn goeie bedragen om een start te maken”, aldus de man van de winkeliersvereniging.

Mohammed heeft niet alleen een grote winkel met een dubbele etalage; daarachter ligt een grote opslagruimte. Hij betaalt circa 2.000 euro aan huur, zegt hij, ,,maar in de stad betaal je voor zoiets zeker 5.000 euro.” Hij wijst naar buiten: ,,Zie je hoeveel mensen hier naar binnen kijken? Die lopen wel een keer binnen. Vooral in het weekend lopen hier veel mensen uit België langs om naar ’t centrum te komen.” Zijn klanten komen uit het hele land. Daarom is hij vorig week met een webshop gestart. Hij doet zaken met DHL. ,,Vandaag bestellen, morgen in huis.” Lachend: ,,Ik blijf hier voorlopig zitten.”

Kapsalon en smoothiebar

Kapper Loys Nassy kwam hier vijf jaar geleden al zitten. Ze was nog maar 23 jaar jong, werkte bij Rob Peetoom in Den Bosch. ,,Ik denk dat het ondernemen in mijn bloed zit”, zegt ze over haar ouders die een zaak hadden in verzekeringen en hypotheken. ,,Hier zat al een kapsalon. Ik heb er, hup, meteen vijf kappersstoelen weggezet. Na een half jaar moest ik iemand aannemen. Nu werken we met drie. We doen haar, make-up en wenkbrauwen.”

Met daarbij een juicebar en verkoop van gezonde broodjes. Loys over die combinatie: ,,Toen er vorig jaar aan de overkant een pand vrij kwam begon ik er een smoothiebar. Ik ben er na een jaar mee gestopt. Moet je voorstellen: staken we met dienblaadjes de weg over om de bestellingen van onze klanten in de kapsalon te halen. Toen heb ik die smoothiebar maar hier ondergebracht. Alles onder één dak.”

Ze vindt de Haagdijk een ideale straat. ,,Gevarieerd publiek, dat vind ik zo leuk. Ik vind ’t hier gemoedelijker dan in het centrum van de stad. We kennen elkaar en en we helpen elkaar. Jammer alleen dat de lege pandjes aan de overkant een woonbestemming hebben. Ik zie hier graag ondernemers. ”