Wanneer je uitstapt bij tramhalte Lage Filterweg in Rotterdam en je de oude watertoren aan de horizon ziet, voel je het al: dit is een bijzondere plek. In de wijk De Esch, aan de rand van de Nieuwe Maas, staat de oudste nog bestaande watertoren van Nederland, schrijft het AD.
Gebouwd tussen 1871 en 1873, en ooit het kloppend hart van de Rotterdamse drinkwatervoorziening, is het nu een levendig monument met bewoners, kunstenaars, makers én een restaurant dat op zoek is naar een nieuwe eigenaar.
Lees ook: 23 is-ie pas, maar nu al heeft Lode twee horecazaken in Amsterdam: ‘Hoop op TikTok-hit’
„Niet omdat het slecht gaat, integendeel. Het loopt goed en we hebben goede recensies. Maar ik ben toe aan iets anders”, vertelt Richard. „Meer schilderen, meer creëren, misschien een klein atelier beginnen. Je moet stoppen op het hoogtepunt.”
Het team blijft bij het restaurant de Watertoren
Richard nam het restaurant in 2020 over, precies één week voor de coronacrisis uitbrak. „We hebben het overleefd. Met vallen en opstaan, maar het is gelukt. En nu is er weer volop groei.” Sindsdien is hij vier dagen per week open, maar de zaak zou zeven dagen per week kunnen draaien. „De potentie is er, de locatie spreekt tot de verbeelding, en het team, waaronder de chef-kok, blijft.’’
De keuken is gemengd, met wereldse invloeden en een derde van het menu is vegan. ,,We koken veel met eigen recepten, samengesteld door de chef-kok en ikzelf. Ik ben officieel geen chef, maar ik heb veel kennis van smaken en culturen. En het werkt. Mensen komen hier niet alleen om te eten, maar voor de hele beleving.”
En die beleving is apart. De watertoren, een rijksmonument van 48 meter hoog, is een mix van neo-Romaanse, neo-Renaissance en Moorse stijlen. Waar ooit machinisten woonden en miljoenen liters drinkwater werden opgeslagen, vind je nu woningen, werkplaatsen en dit restaurant. Onder andere een architect, meubelmaker, fotograaf en muzikant delen het monument met Richard en zijn restaurant.
Door de ballotagecommissie
Maar zomaar instappen is er niet bij. De watertoren wordt beheerd door Stichting Utopia, die sinds 1979 de ruimtes huurt van de gemeente en werkt volgens een collectief woon-werkmodel. ,,Wie het restaurant overneemt, moet passen binnen die gemeenschap. Je moet door de ballotagecommissie. Het is daarom geen gewone verkoop. We zoeken iemand die het snapt, die bij ons past. Zowel zakelijk als persoonlijk moet het klikken.”
Het is geen gewone verkoop. We zoeken iemand die het snapt, die bij ons past. Zowel zakelijk als persoonlijk moet het klikken.
Richard Toonen
Volgens hem is het lastig te omschrijven wat voor persoon precies gezocht wordt, maar het moet in elk geval iemand zijn die wordt gemogen, die iets toevoegt aan het geheel, creatief is en bij voorkeur ook iets met kunst heeft. Richard is zelf onderdeel van de stichting en woont in een van de woningen, naast zijn restaurant. „Je leeft hier echt samen. We zijn allemaal creatief, hebben liefde voor deze bijzondere gemeenschap en we betalen de huur op basis van gebruik.”
De eventuele verkoop van het restaurant zorgt bij Richard wel voor gemengde gevoelens. „Het is jammer, natuurlijk. Maar ik kijk ook vooruit. Misschien koop ik een klein fabriekje voor mijn eigen producten, creëer ik een passief inkomen en natuurlijk het schilderen. Ik ben een goede schilder, al zeg ik het zelf,” zegt hij lachend. „Het wordt nu echt tijd dat ik dat hoofdstuk meer aandacht geef.”
Lees ook: Zelfs Jutta Leerdam is fan: horeca- en retailconcept Gastrovino groeit als kool
