Tóch een tweede leven voor Haags begrip Tampat Senang

Bijna een eeuw was Tampat Senang een begrip in Den Haag en ver daar buiten. Maar door financiële problemen en kelderende bezoekersaantallen was het beroemde Indonesische restaurant aan de Laan van Meerdervoort afgelopen jaar genoodzaakt de deuren te sluiten. Voorgoed, zo leek het.

HorecaondernemerTot ondernemer Maarten Bregman (64) in de krant op een advertentie stuitte. Er werd een nieuwe exploitant gezocht voor het statige pand in de bekende Haagse straat. Zijn kennis van horeca - hij runde restaurants in het hele land - en zijn verleden als bedenker én uitvoerder van concepten, deed hem besluiten een kijkje te nemen. ,,Ik dacht: Waarom niet, misschien kan ik er iets mee. In het pand trof ik een vieze, smerige bende aan. Het wás dat ik er een keer gedineerd had, anders had ik er geen restaurant in terug herkend.''

Desalniettemin ziet Bregman er wel een uitdaging in. In zijn hoofd vormt zich een plaatje van een modern Indonesisch restaurant, bestaande uit verschillende zalen. Hedendaags, maar mét historische elementen. Tampat Senang 2.0. Dus maakt hij een afspraak met de makelaar. ,,Als je het nou écht niet kwijtraakt, bel me dan, zei ik. Zes dagen later ging de telefoon.''

Nieuw levenStiekem hoeft Bregman er dan al niet meer over na te denken: dit Haagse begrip moét en zal hij opnieuw tot leven brengen. Inmiddels liggen de plannen op tafel. Klussers zijn in het pand druk bezig de boel te strippen en opnieuw op te bouwen. Een bende is het er nog altijd, maar daar moet snel verandering in komen.

Trots vertelt Bregman over zijn ideeën. Het nieuwe Tampat Senang telt vijf afdelingen, ieder bestemd voor een eigen doelgroep. ,,Op de eerste verdieping bevindt zich straks een traditioneel Indonesisch restaurant met hoogstaande gerechten op de kaart'', vertelt hij. De woorden 'toko' en 'rijsttafel' zijn hier verboden. ,,Rijsttafels kennen ze in Indonesië niet eens", lacht Bregman. ,,Die hebben wij hier gecreëerd."

De voormalige chef-kok keert terug in de keuken en op de kaart komen tien voor-, hoofd- en nagerechten. ,,Het niveau in het restaurant wordt hoog. Voor een diner betaal je dan ook al gauw zo'n 110 euro per persoon.''

BuitenAnders is dat in de brasserie, die op de begane grond komt. ,,Voorheen werd de tuin amper gebruikt, nu bouwen we er een serre, zodat er 's zomers én 's winters 'buiten' kan worden gegeten. In tegenstelling tot in het restaurant, kunnen mensen in de brasserie wél rijsttafels bestellen. Toch iets dat we hier tegenwoordig graag eten. Voor een diner - simpeler en minder chique dan boven - ben je in de brasserie zo'n 35 euro per persoon kwijt.''

,,De tuin kunnen gasten straks bereiken via een aparte poort aan de Laan van Meerdervoort", vervolgt Bregman. ,,Voorheen moest je eerst het hele restaurant door, dat is nu niet meer nodig."

Fingerfoodrestaurant De authentieke vogelkooitjes, de eeuwenoude fontein en de bekende rieten parasols blijven behouden. Voor wie 'een klein Indonesisch hapje wil eten en lekker wil loungen' wordt een fingerfoodrestaurant gecreëerd. ,,Lederen banken, kunst aan de muren: zie je het voor je!" Tenslotte komt op de begane grond een afhaalafdeling.

Het moge duidelijk zijn: Bregman is dan misschien 'al' 64, over zijn pensioen denkt hij nog niet na. Integendeel. ,,Ik ben blij dat ik op mijn leeftijd nog zoiets moois mag opzetten", glundert hij. Dat hij oer-Hollands is, zal hem naar zijn mening niet in de weg staan bij het realiseren van zijn droom. ,,Ik heb veel kennis van Indonesië en heb affiniteit met de cultuur. Dat, gecombineerd met mijn jarenlange ondernemerservaring, moet genoeg zijn."

Lees ook:'Dit restaurant heeft beide wereldoorlogen overleefd'Oudste Indonesische restaurant in Nederland sluit