ActueelRetail

Zeven hernia’s dwingen visboer Tonny na 43 jaar te stoppen met zijn zaak

 
Tonny en Jenny Nijhuis van vishandel Smit, moeten er na ruim veertig jaar noodgedwongen mee stoppen. Foto: Frans Nikkels Fotografie
 
Geschreven door:
Leestijd 5 minuten

Het is een drama voor ondernemersechtpaar Tonny en Jenny Nijhuis. De twee moeten stoppen met hun zaak Smit’s Vis in Losser. Zeven (!) hernia’s dwingen Tonny na 43 jaar ‘in de vis’ te kiezen voor z’n gezondheid. Een ongewild afscheid van het vak.

Lees verder onder de advertentie

Om maar direct een misverstand uit de wereld te helpen: de beste haring wordt dus niet per se aan de kust verkocht. „Wat een onzin”, zegt Tonny fel tegen Tubantia. „Nieuwe haring wordt eind mei, begin juni gevangen, aan wal gebracht en vervolgens ingevroren. Dan gaan wij op bezoek bij leverancier Ouwehand en gaan we partijen haring proeven.''

,,Uiteindelijk komen we bij de in onze smaak beste haring uit en die kopen we. Die haring wordt vervolgens bij de distributeur bewaard en daarvan wordt telkens geleverd aan mijn zaak waar ik ze verkoop. En of ze nu naar Losser worden gebracht of Scheveningen, dat maakt dus niets uit. Daardoor kan het ook dat mijn haring is verkozen tot de beste van het land. Het is echt onzin om te zeggen dat de lekkerste vis van de kust komt. ”

We hadden de winkel, een standplaats bij het gemeentehuis en dan ’s avonds soms nog drie bruiloften waar we met de viskar langs gingen

Jenny Nijhuis, vishandel Smit

Meegegaan met de tijd: nieuwe soorten vis, maar ook gourmetschotels en salades

Als 16-jarige begon Tonny Nijhuis ooit bij zijn oom Piet Smit in de viszaak. „Ik deed een banketbakkersopleiding en werkte al bij bakker Alink in Losser. In de vakantie sprong ik bij in de zaak van mijn oom waar mijn moeder Luci, een zus van oom Piet, ook werkte. Zij was echt een begrip in Losser. Toen ben ik gevraagd of ik daar niet wilde komen werken en als het goed ging, kon ik zelfs de zaak overnemen. Ik was echt in de zevende hemel, een eigen zaak in Losser, mooier kon niet.”

Lees verder onder de advertentie

Met de nodige inspanningen en veel steun van zijn ouders, bouwde Tonny de zaak aan de Arendstraat in de loop van de jaren verder uit. „Het assortiment is enorm veranderd. Nieuwe soorten vis, maar ook gourmetschotels, salades, alles is er bij genomen en we zijn steeds meegegaan met de tijd.”

Lees ook: Steeds meer ondernemers stoppen zelf vanwege regeldruk en schulden

Elke morgen begint Tonny om half vijf met het fileren van de vis

Het betekende ook elke week lange dagen. „Ik begin elke morgen om half vijf met het fileren van de vis. Om half negen gaat de winkel open tot zes uur en dan nog een uurtje schoonmaken, en dat zes dagen in de week. Dat heeft uiteindelijk z’n gevolgen gehad voor m’n lichaam. Vooral dat uren licht voorover staan bij het schoonmaken van vis was slecht. Bovendien deed ik dat werk vaak in de kou. Dat is m’n lichaam opgebroken.”

Lees verder onder de advertentie

Zijn vrouw Jenny is inmiddels aangeschoven. „Vooral op vrijdagen was het op gegeven moment echt niet meer te doen”, vertelt ze. „We hadden de winkel, een standplaats bij het gemeentehuis en dan ’s avonds soms nog drie bruiloften waar we met de viskar langs gingen. Alleen op die grote bruiloften werden al duizend haringen gegeten. En dan deden we de winkel en de kraam ook nog. Nu terugkijkend, zeg ik: gekkenwerk.”

Lees ook: Familiebedrijf, maar je kinderen willen je niet opvolgen: is dat erg en wat zijn de alternatieven?

Visboer is met z’n haring tweemaal de beste van Nederland geweest

Tonny knikt instemmend. „Ik heb altijd gezegd dat ik goede vis wil verkopen. Ik ben absoluut niet goedkoop maar ik wel dat mensen die hier kopen goede kwaliteit krijgen. En dat betekent inderdaad ’s ochtends vroeg beginnen en alle vis zelf prepareren. Alleen dan weet je dat je goede vis koopt.”

Lees verder onder de advertentie

En dat heeft zich ook altijd uitbetaald. „We hebben heel veel vaste klanten uit de hele regio, tot aan Osnabrück aan toe. De vis is tegenwoordig heel duur. Afgelopen kerst waren we wel even bang dat dat zou leiden tot minder verkoop. Maar niets was minder waar, we hebben net zoveel en misschien nog wel meer verkocht dan anders. Ondanks de flink gestegen prijzen.”

Het is heel erg verdrietig dat we zo moeten stoppen, ik was graag nog een tijdje doorgegaan. Maar de artsen hebben mij dringend geadviseerd te stoppen met dit werk

Tonny Nijhuis, vishandel Smit

Tonny is met z’n haring tweemaal de beste van Nederland geweest, met gebakken vis eenmaal en hij behaalde nog een derde plaats met kibbeling. „Vooral na de eerste plaats met de gebakken vis was het gekkenwerk”, weet Tonny nog heel goed. „Het liep storm, we konden de drukte eigenlijk niet aan. Ik belde de leverancier en die wilde weten hoeveel vis ik wilde. ‘Hoeveel kun je missen’ antwoordde ik, echt niet normaal hoe druk het toen was.”

Na zeven hernia's afscheid van wat ondernemers zelf hun levenswerk noemen

De goede reputatie van Smit’s Vis was ook in Oldenzaal bekend geworden. „Ik kreeg een telefoontje van de burgemeester van Oldenzaal. Of ik namens Oldenzaal mee wilde doen aan een wedstrijd haring schoon maken tijdens de Hollandse Haringparty op kasteel Nijenrode, met alle andere Hanzesteden van Nederland. Oldenzaal had toen geen eigen viszaak. Dat wilde ik wel. Daar was het een groot feest met allemaal bekende Nederlanders, prachtig om mee te maken. En toen werd ik ook nog winnaar van de wedstrijd! Stond ik daar als eenvoudige visboer uit Losser op het podium namens Oldenzaal voor allemaal bekende Nederlanders. Geweldig toch.”

Lees verder onder de advertentie

En nu staan Tonny en Jenny voor het afscheid van wat ze zelf hun levenswerk noemen. „Het is heel erg verdrietig dat we zo moeten stoppen, ik was graag nog een tijdje doorgegaan”, zegt Tonny. „Maar de artsen hebben mij dringend geadviseerd te stoppen met dit werk en ik voel het zelf natuurlijk ook. Nu ben ik op zoek naar een koper voor mijn zaak en het pand. We zijn de enige viszaak in Losser en je kunt hier zo intrekken.”

Over een paar jaar had Smit’s Vis 100 jaar bestaan

En dan? Tonny: „Als we het eenmaal verkocht hebben, is het ook afgelopen. Dat zal pijn doen en erg wennen zijn. Wat ik dan ga doen? Dat weet ik nog niet, vrijwilligerswerk misschien, maar ik ben ook benaderd door iemand van een horecagelegenheid waar ik altijd aan de slag kan. Misschien doe ik dat wel, maar op dit moment blijf ik gewoon doorwerken zolang het kan. Eigenlijk wil ik dit helemaal nog niet missen. Over een paar jaar had Smit’s Vis 100 jaar bestaan. Dat had ik graag willen meemaken, maar helaas…”

Lees ook: Hoe Hans Schmidt van een viswinkeltje in Rotterdam een wereldbedrijf maakte

Lees verder onder de advertentie