Tranen en tirades bij veiling circustent Renz

Dit wordt een plechtig moment: het voorlezen van de verkoopvoorwaarden door de belastingdeurwaarder. Hij staat achter een katheder van donkerrood hout, met de tekst 'Mag ik een bod?' Voor hem: de hamer, waarmee hij straks de verkoop van de tent van het failliete Circus Herman Renz aftikt.

De belastingdeurwaarder wil dit werk nog langer doen, dus hij hoeft niet zo nodig met zijn naam in de krant. Niet vaak eerder maakte hij mee dat hij tijdens het voorlezen van die formele voorwaarden werd gestoord, maar nu gaat het er echt van komen. Milko Steyvers, clown en directeur bij het circus, loopt al een uur afwisselend snotterend en fulminerend rond over het terrein van het Ermelose bergings- en transportbedrijf Delta, waar de veiling wordt gehouden.

De kleine man (door een groeistoornis werd Steyvers niet langer dan 1 meter 38) roemt zijn vrienden die naar de Veluwe zijn gekomen om hem te ondersteunen, hekelt de 'lijkenpikkers' uit het buitenland die 'voor een dubbeltje op de eerste rij zitten', maar bovenal de Belastingdienst 'die een bedrijf als Starbucks alle voordelen van de wereld biedt, maar een kleine, hardwerkende ondernemer wil pakken'. Als de deurwaarder de voorwaarden opleest, begint Stuyvers aan een nieuwe tirade. Met opgestoken, bonkige wijsvinger: ,,Hou er rekening mee dat het nog teruggeëist kan worden en dat de boel niet compleet is.''

De deurwaarder laat hem eerst begaan, vraagt dan: 'Meneer, wilt u de veiling niet verstoren?' Maar Steyvers praat hard door, geëmotioneerd; over het gebrek aan subsidie, over de roemruchte status van zijn circus. De veilingmeester vraagt hem nog twee keer te stoppen voordat hij zwijgt. In het samengedromde publiek applaudisseert een man: ,,Bravo Milko, zo is het. Al het geld gaat hier maar naar de vluchtelingen.''

Die man is Peter Hendriks, eigenaar van Eurocircus.nl Tentenverhuur. Hij gaat zo meebieden, fluisterde hij een paar minuten geleden en stopt pas bij 80.000 euro. ,,En let op, ik doe het voor Milko.''

De belastingschuld van circus Herman Renz was begin oktober opgelopen tot ruim 1 ton, toen de medewerkers de tent hier vlakbij opzetten, in Heerde. Medewerkers van de Belastingdienst gingen daar over tot een zogenoemd grondbeslag en namen alles wat was opgebouwd mee naar Ermelo.

In de 1,5 uur voor de veiling kan de inventaris, op drie vrachtwagentrailers, worden bezichtigd. Van alle kanten fluisteren mannen en vrouwen dat de 'zaken niet compleet zijn', omdat de bouwers in Heerde nog niet klaar waren met hun werk. Het blijken achteraf zielsverwanten van Steyvers, die andere kopers willen afschrikken.

Belangstelling genoeg, uit binnen- en buitenland. Verkeersregelaars moeten de Duitse aspirant-kopers wijzen waar zijn hun verlaagde Mercedessen met dikke banden kunnen parkeren. Medewerkers van Delta verkopen koffie voor 1 euro, met speculaasje. De veiling lokt vooral eigenaren van tentenverhuurbedrijven uit Nederland en Duitsland, die gouden tijden doormaken door de vluchtelingenproblematiek.

De veiling gaat met stappen van 2500 euro, die elkaar rap opvolgen, vanaf de start op 35.000 euro.

In 2 minuten tijd staat de teller op 70.000 euro. Vooral dankzij drie bieders: Steyvers' maat Hendriks, een Duitser en een man in een glimmende, blauwe jas. De Duitser wuift; 72.500 euro. De glimmende, blauwe jas biedt 75.000 euro. Hendriks fluistert tegen zijn vrouw 'Dit wordt mijn laatste bod' en steekt zijn hand in de lucht: 77.500 euro.

Meekomen

Dan is het stil, heel lang. Net als de deurwaarder wil aftikken biedt de glimmende, blauwe jas alsnog 80.000 euro, na uitvoerig overleg met de kale man naast hem.

Dan gebeurt er van alles tegelijk: de kopers moeten meekomen naar het kantoortje, voor de onmiddellijke betaling. Ze kunnen pinnen.

Hendriks schreeuwt 'Circus Renz zal blijven bestaan' en knuffelt Milko, die huilt door totale verwarring. ,,Wij zorgen dat jij die tent straks kan huren,'' grinnikt Hendriks, alsof hij de tent toch zelf gekocht heeft.

Dat is niet zo, maar wel bijna. Want de man naast de blauwe, glimmende jas, stelt zich later voor als Tonny Hendriks, de zoon van Peter. De andere koper heet Barry Nuisker. Ze komen uit de omgeving van Amsterdam, kennen elkaar al jaren en willen de tent aan iedereen verhuren die er iets mee wil: pretparken, instellingen, Cliniclowns en ook aan Milko. Hendriks junior: ,,Met dat snelle bieden wilden we de andere potentiële kopers afbluffen.'' Nuisker: ,,Alleen begreep ik niet waarom je vader mij op het laatst nog overbood. Maar die 5000 euro mag jij me terugbetalen.''

Harde lach.

Niet bij verwarde, bedroefde en boze Milko. Hij is dan al op weg naar huis, naar Helmond. In z'n Mini.