Kleurplaat (en scriptie) krijgen tweede leven in notitieboekje bij Startup van de Week Green Side

Naast notitieboekjes van oud papier en enveloppen van oude posters, maakt Green Side meditatiekussens van oude meubelstoffen en luxe covers voor notitieboekjes van restleer of restvilt. De productie vindt plaats op sociale werkplaatsen. Belangrijke afnemers zijn lokale mkb-bedrijven en overheden: de producten worden onder meer gebruikt als relatiegeschenken, of om tijdens evenementen weg te geven.

Je idee is ontstaan tijdens het opruimen je kast en bureau, vlak na afronding van je studie. Kun je daar iets meer over vertellen?

,,Het was halverwege 2018, ik was net klaar met mijn studie organisatie- en verandermanagement. Ik besloot mijn studiespullen op te ruimen. Na een uur lag er een grote stapel papier op de keukentafel: wetenschappelijke artikelen, verslagen en uitgeprinte versies van mijn scriptie waar ik met een pen doorheen was gegaan. Op een of andere manier vond ik het zonde om die papieren gelijk in de prullenbak te schuiven. Om twee redenen. In de eerste plaats lag daar het resultaat van vier jaar bloed, zweet en tranen. En ten tweede: ik zag dat veel papieren enkelzijdig geprint waren. De achterkant was dus nog blanco. Dat vond ik zo zonde.

Ineens kwam ik op het idee om er een paar notitieboekjes maken van te laten maken. Ik ben naar de lokale printshop gegaan en legde de stapel enkelzijdig geprinte papieren trots op de toonbank en vroeg of ze het voor me wilden inbinden. Twee heren keken met een beetje gek aan en zeiden: je kunt beter een schriftje bij de Action kopen, dat is een stuk goedkoper. Ik bedankte ze voor het advies, maar vroeg ze toch om mijn papier in te binden.

En zo had ik de eerste notitieboekjes laten maken, met zo’n plastic frontje. Het zag er niet uit. Ken je die quote van Reid Hoffman van LinkedIn? If you’re not embarrassed by the first version of your product, you’ve launched too late.

Toen het idee was geboren, dacht je toen gelijk aan het oprichten van een bedrijf?

Dat ging in stapjes. Ik wilde eerst weten hoe mensen zouden reageren als ze een notitieboekje zouden zien met aan de ene kant wetenschappelijke artikelen en aan de andere kant een blanco gedeelte om op te schrijven. Zouden ze het gebruiken? Of is het juist irritant? Dus heb ik die notitieboekjes overal mee naar toe genomen om er achter te komen of er markt voor zou zijn. En die was er, want de reacties waren superpositief.

Vervolgens ben ik gaan nadenken over de volgende stappen. Waar haal ik het papier vandaan? Hoe laat ik het maken? Aan wie ga ik het verkopen? Ik heb tien bedrijven in de buurt een mailtje gestuurd met de vraag of zij papier konden leveren. Dat viel tegen: ze vonden het een sympathiek idee, maar in verband met avg en vertrouwelijke info durfden ze het niet aan. Niet veel later las ik in een lokale krant een artikel over een basisschool die met duurzaamheid bezig was. En toen viel het kwartje: basisscholen, dáár moet ik zijn. Want kleurplaten, A4’tjes met rekensommen of schrijfopdrachten zijn onschuldig.

Aanvankelijk reageerden ze niet op mijn mailtje, dus ben ik die school binnengestapt. Een juf zei: loop maar naar de directeur, zijn deur staat open. Vijf minuten later stond de eerste papierbak voor Green Side in de gang. Twee weken later zat die bak al bijna vol. Vervolgens ben ik andere basisscholen in Houten gaan benaderen. Aanvankelijk haalde ik alles zelf op met mijn fiets.

Duurzaam, sociaal en lokaal zijn de kernwaarden van Green Side. Met andere woorden: het is een sociale onderneming, je wil impact maken. Hoe belangrijk is dat voor je?

Heel erg belangrijk. Green Side is op zoek naar het volledige potentieel, zowel van materiaal als van mensen. Daarom werken we samen met sociale werkplaatsen. Tijdens mijn studie zat ik in het bestuur van Enactus, waar ik leerde over sociaal ondernemen. Ik dacht toen al: als ik ooit een bedrijf begin, wil ik een sociale onderneming. Daarom heb ik contact gezocht met Reinaerde, een instelling die onder meer arbeidsmatige dagbesteding biedt aan mensen met een afstand tot de arbeidsmarkt.

Met draadruggen, een inbindmachine en een stapel papier hebben we een middag proefgedraaid, samen met een begeleider van Reinaerde. Ze werden er blij van. In elk boekje staat de naam van degene die het gemaakt heeft. En zo was in Houten de eerste blauwdruk van Green Side ontstaan. Het doel is om zo lokaal te opereren: lokaal inzamelen en lokaal produceren in een sociale werkplaats. Een lokaal ecosysteem dus. Al snel bleek het concept aan te slaan: Anne-Pim wilde iets opzetten in Utrecht, Jori in Wageningen en Max in Groningen. Intussen wordt er ook ingezameld en geproduceerd in Emmen, Huis ter Heide en in Turnhout in België.

Wat is het verdienmodel van Green Side?

De producten zijn in onze webshop te bestellen. Om transportkosten tot een minimum te beperken, mag de dichtstbijzijnde productielocatie van de klant ze leveren. Er zijn afspraken gemaakt over verkooppercentages met de lokale ondernemers in de verschillende steden.

Kleurplaten zijn onschuldig, maar glipt er wel eens een verkeersboete of een brief van de belastingdienst tussen?

Nee, dat is nog niet voorgekomen. Bij de bron wordt al gescheiden: boven de papierbakken in de basisscholen hangt een poster waarop staat dat er geen papieren in mogen met namen, e-mailadressen of andere vertrouwelijke informatie. Op de sociale werkplaatsen vindt bovendien een nascheiding plaats.

Wat zijn de ambities van Green Side?

Heel simpel: een lokaal ecosysteem opzetten in elke stad in Nederland. Ik hoop echt dat er straks in elke stad notitieboekjes, meditatiekussens en enveloppen van Green Side worden gemaakt en verkocht. Hyperlokaal dus. Er is me wel eens gevraagd of ik niet hele grote machines moet aanschaffen om op grote schaal te kunnen produceren, maar dat is juist niet de bedoeling. Ja, ik wil opschalen en stabiel groeien. Maar als ik een miljoen zou krijgen, zou ik vooral investeren om onze mensen op de sociale werkplaatsen rust, routine en regelmaat te bieden.

Door wie of wat laat jij je inspireren?

Tony’s Chocolonely, een Nederlands bedrijf dat streeft naar 100 procent slaafvrije chocolade. Ze hebben zo’n mooie missie. En dat uiten ze in alles wat ze doen, tot in de kleinste details. Het komt zelfs terug in de vorm van de chocola: de ongelijke stukjes refereren aan de ongelijke opbrengsten in de cacao industrie. Wat ik ook knap vind, is dat ze hun principes niet voor zichzelf houden, maar juist delen. Zo heeft Albert Heijn een soortgelijke reep gemaakt.

Met Green Side wil ik op dezelfde manier ondernemen als Tony’s Chocolony doet. Dat onze missie ook in alle details terugkomt. Zo heb ik bijvoorbeeld geen visitekaartjes, maar wel een stempel met daarop mijn gegevens: ik stempel dat op oud papier.

Tekst gaat verder onder de foto.

Welke tips heb je voor mensen met een innovatief idee die een onderneming willen beginnen?

Dream big, start small and quick. Misschien een cliché, maar begin belachelijk klein, dat heb ik ook gedaan. Het proces had wel iets sneller gekund, omdat ik aanvankelijk niet open stond om met anderen samen te werken. Ik zat in een soort kramp en was een beetje bang dat iemand er met mijn concept vandoor wilde gaan. Uiteindelijk ben ik daar van afgestapt: het bleek dat mensen juist wilden aanhaken bij Green Side. Door anderen toe te laten is de groei in een versnelling gegaan. Samen met Jori, Max en Anne-Pim vormen we nu een kernteam en bouwen we aan Green Side.

Stel, dit groene avontuur mislukt. Is er een plan B?

,,Nee, ik heb niet echt nagedacht over een plan B. Ik hoop dat ik er op termijn fulltime mee bezig kan zijn. Op dit moment werk ik nog als freelancer voor een organisatieadviesbureau. Het kan alleen maar mislukken als onze groei te langzaam gaat. En als niemand meer papier gebruikt, dan zijn er nog steeds genoeg afvalmaterialen waar Green Side unieke producten van kan maken.’’