„Ik heb niet zoveel met auto’s. Echt niet,” zegt Willem terwijl hij glimlachend in zijn glanzende Jeep Grand Cherokee stapt. Toch staat hij bekend als de man achter Kien, het autobedrijf dat iedere passant op de A12 kent. Na de mavo stuurden zijn ouders hem naar een beroepskeuzetest. „Daar kwam onder andere LTS autotechniek, binnenvaartschipper en IVA Driebergen uit. Uiteindelijk werd het de IVA – toen nog de opleiding voor automobielhandel. En zo rolde ik met stages en mijn eerste baantjes de autowereld in. Het was geen bewuste keuze.”
Hij begon zijn carrière bij een Fiat-dealer, verkocht later Volkswagens, en werkte voor verschillende bedrijven tot hij de kans kreeg een eigen vestiging over te nemen. „Ik vond het ondernemen leuker dan de auto’s zelf. Het verkopen, commerciële kansen zien, producten bedenken, mensen om je heen verzamelen: dat waren mijn drijfveren.” Het is veelzeggend dat Kien slechts één ringtone op zijn telefoon heeft; alle andere berichten staan op stil, maar als er een auto is verkocht, krijgt hij een hoorbare notificatie binnen.
Een bumpy ride van 26 jaar
Wat begon met zes of zeven medewerkers groeide in de hoogtijdagen uit tot vijf vestigingen en 85 mensen in dienst. „Het was een bumpy ride,” vat Willem die tijd samen. „Er zit veel energie in ondernemerschap, maar het is ook zwaar. Je hebt te maken met personeel, verloop, externe factoren, merken die volop met je samenwerken en dan soms weer stoppen.”
Er zit veel energie in ondernemerschap, maar het is ook zwaar
Willem Kien
Een van de grootste klappen kwam in 2021, toen Stellantis het dealerschap opzegde. „Ik was een van de oudste dealers van Nederland. Na al die jaren alles gegeven te hebben, werd ik afgedankt met een mailtje, dat begon met ‘Geachte relatie’. Onvoorstelbaar koud van een partij met mensen waar je jarenlang, dag in dag uit, mee gewerkt hebt. En ook privé heb ik er veel voor moeten laten, dat maakte het zuur.” Het raakt Willem Kien nog, zijn toon wordt merkbaar harder. „Maar uiteindelijk heb ook ik ingezien dat die samenwerking geen bestaansrecht meer had. Rationeel was ik opgelucht dat ik hun beleid niet meer hoefde uit te voeren.”
Loyaliteit en vertrouwen
Een constante factor in het ondernemerschap van Willem is loyaliteit. „Ik werk al 26 jaar met dezelfde accountant, 24 jaar met dezelfde bank. Leveranciers en partners vertrouw ik. Vertrouwen is alles. Als dat wegvalt, wordt het heersen – en dat kan ik ook, maar daar word ik niet leuker van.”
Door trouw te blijven aan vaste partners heeft hij stabiliteit behouden, ook na het verlies van het dealerschap. „Ik had me ook kunnen laten verleiden tot een half procent minder rente bij een andere bank, maar dan verlies je wat op de lange termijn veel waardevoller is: betrouwbaarheid.”
Keuzes maken en focus houden
Een les die de ondernemer vaak herhaalt: je moet durven kiezen. „Als je geen keuzes maakt, verandert er niks. Soms is dat sluiten van een vestiging, zoals onze Vakgarage vorig jaar. Dat was moeilijk, maar het bracht focus: één vestiging, onder één dak. Daar plukken we nu de vruchten van.”
Willem erkent dat hij snel kansen ziet en niet bang is om daarop in te spelen. Die soms instinctieve manier van handelen is wel eens lastig voor de mensen om hem heen, zo geeft hij toe. „Zo werkt mijn hoofd nu eenmaal. Om met de befaamde woorden van Mijndert Pon (een van de grondleggers autoimporteur PON, red.) van te spreken: ‘De koopman die beslist, zich wel eens vergist, brengt meer geld in de kist dan de perfectionist die de aansluiting mist’.”
Lees ook: Druk op garagebedrijven neemt toe: ‘Opschalen is lastig en personeel is er niet’
Meer vrijheid, meer plezier
Nu het bedrijf kleiner is, voelt Willem zich vrijer. „Het keurslijf van het dealerschap is weg. We doen wat we willen, wanneer we willen. We hebben moedjes met een d en niet meer met een t.” Zijn focus ligt nu op het versterken van de leasemaatschappij en verhuuractiviteiten. „Ik wil deals doen, sparren, ideeën brengen – niet meer omdat het moet, maar omdat het leuk is.”
Ik wil deals doen, sparren, ideeën brengen – niet meer omdat het moet, maar omdat het leuk is
Willem Kien
Ondanks de tegenslagen door de jaren heen overheerst trots. „We hebben een hoge klanttevredenheid, gezonde rendementen en een hecht team. Gemiddeld zit een medewerker tien jaar bij ons. Dat is bijzonder, zeker na alle veranderingen. Daar ben ik echt trots op.”
Zijn toekomstbeeld? „Ik ben nu 55 en bouw aan een team dat zelfstandig draait. Mijn grote droom is een zeilboot op de Middellandse Zee, de helft van het jaar dobberen met vrienden en familie. Af en toe inloggen om te zien dat het goed gaat – dat lijkt me heerlijk.”
Ondernemerslessen van Willem Kien
Kansen zien en durven beslissen
Wacht niet tot alles zeker is, handelen levert vaak meer op dan perfectioneren. Willem: „De koopman die beslist, zich wel eens vergist, brengt meer geld in de kist dan de perfectionist die de aansluiting mist.”
Loyaliteit loont
Langdurige relaties met partners en leveranciers zorgen voor stabiliteit. Willem: „Je moet leveranciers vertrouwen. Als dat weg is, moet je heersen – en dat maakt het geen leuker spel.”
Blijf bij jezelf passen
Een bedrijfsmodel moet passen bij jou als persoon, anders kost het energie. Willem: „Deze situatie past veel beter bij mij dan het dealerkeurslijf waarmee ik jarenlang heb gewerkt.”
Focus brengt rust en resultaat
Durf activiteiten af te stoten om je op de kern te richten. Willem: „We zijn nu één vestiging onder één dak. Dat geeft ons rust, overzicht en betere resultaten.”
„Geven geeft rijkdom,” vat Willem samen. „Je krijgt wat je geeft. Als je alleen maar het maximale voor jezelf wilt, krijg je vroeg of laat de deksel op de neus.”
