Gezocht: parketleggers (m/v), want er is een schreeuwend tekort aan vakmensen

Wat er zo mooi is aan het leggen van parketvloeren? Sander Verbruggen (30) uit Oirschot, parketteur bij De Paal in Schijndel, hoeft er geen moment over na te denken. ,,Het is een supervak. Je bent altijd met hout bezig. En de reactie van mensen als je iets moois gemaakt hebt, is ook geweldig. Het geeft heel veel voldoening”, zegt hij tegen het Brabants Dagblad.

Sander Verbruggen is niet zomaar een parketteur, hij werd onlangs voor de tweede keer op rij Nederlands kampioen parket leggen. Dat werd hij tijdens de zogenoemde interieurcollectiedagen in de evenementenhallen Gorinchem. Daar streden 23 deelnemers om de titel, waarbij het gaat om techniek, precisie en veiligheid.

Nummer 2 werd zijn collega Richard van der Schilt uit Uden, die als zzp-ondernemer ook geregeld voor De Paal werkt. ,,Ik bleef hem slechts één puntje voor”, blikt Verbruggen terug. Alle deelnemers moesten hetzelfde ontwerp leggen op een vierkant ‘bord’ van 1,20 bij 1,20 meter. ,,Het patroon geeft een 3D-effect. Het lijkt net of het op je afkomt. Je mocht er ongeveer anderhalve dag aan werken. We werkten met vier verschillende houtsoorten, best een pittige klus.”

Rozemarijn is ‘dol op hout’, haar vriendinnen werken in de zorg of op kantoor

Ook de dochter van Richard van der Schilt, Rozemarijn (20), deed mee aan het NK Parket leggen in Gorinchem. Voor het eerst. Ze zou tweede geworden zijn bij de aspiranten, maar kreeg haar werk net niet op tijd af. ,,Ik ben heel erg van het precisiewerk, volgende keer moet ik toch iets meer opschieten”, reageert de Udense. Het komt maar zelden voor dat ze een vrouwelijke collega tegenkomt. Op het NK was ze ook de enige vrouwelijke deelnemer. ,,Mijn vriendinnen werken vooral in de zorg of op kantoor. Ik werk veel liever met mijn handen. En ik ben dol op hout.”

Rozemarijn van der Schilt volgde een opleiding tot meubelmaker, maar dat was uiteindelijk niet helemaal wat ze zocht. ,,Ik was al een paar keer met mijn vader meegegaan om parket te leggen en dat vond ik nóg leuker. Vandaar dat ik nu voor mijn vader werk.” Rozemarijn wil zich nu specialiseren in traprenovatie. ,,Het leukste vind ik dat je iedere keer iets moois maakt. En dan weer naar de volgende klus gaat.”

Parketteurs komen om in het werk

Maar ook Rozemarijn merkt dat haar beroep niet erg populair is. ,,Mijn pa en ik hebben nu zoveel werk dat we zelfs klussen moeten afzeggen. We zijn al bijna tot en met januari volgeboekt.” Hetzelfde ondervindt Sander Verbruggen. ,,We zitten echt te wachten op meer collega's met gouden handjes. Bij De Paal zijn altijd vacatures, maar er is helaas weinig tot geen animo.”

Directeur Caspar Schellekens van De Paal bevestigt dat het erg moeilijk is om aan parketteurs te komen. ,,Via deelname aan het NK Parket hopen we meer mensen te enthousiasmeren voor ons vak. En onze vaklieden mogen trots zijn op hun werk. Soms organiseren we rondleidingen door het bedrijf voor leerlingen van de praktijkschool van het Elde College. Dat levert meestal enkele medewerkers op.”

In het verleden is er te veel reclame gemaakt voor ict en te weinig voor ambachten

Wie het tekort aan vakmensen ook dagelijks ondervindt, is Robbie Hoogzaad uit Schijndel. De eigenaar van Hoogzaad Wonen werd tijdens diezelfde interieurdagen tweede bij het NK woning- en projectstoffering. ,,Door corona kregen we het stervensdruk, want iedereen ging verbouwen. Maar we kunnen haast niet aan goede vaklui komen. Te weinig leerlingen worden hiervoor opgeleid. Ik denk dat er in het verleden te veel reclame is gemaakt voor werken in de computer- en ict-branche, maar te weinig voor ambachten. En is toch echt een goede boterham in te verdienen.”

Volgens de Nationale Beroepengids kan een parketteur rekenen op zo’n 1800 tot 2500 euro bruto per maand. En een stoffeerder op 1300 tot 2000 euro per maand. Volgens Schellekens liggen de salarissen in de praktijk zelfs, ,,een paar honderd euro's hoger vanwege het tekort aan vakmensen.”

De Paal telt nu zo'n 20 vaste krachten, van wie acht parketleggers. ,,En dagelijks gaan er nog zo'n vijf zzp'ers voor ons op pad.” Schellekens zou zo twee nieuwe vakmensen aan het werk kunnen helpen. ,,We willen graag doorgroeien met ons bedrijf. Maar dan hebben we wel goede vaklui nodig. En het valt niet altijd mee om aan goede mensen te komen. Steeds minder mensen kiezen voor het ambacht helaas.”

Volgens Caspar Schellekens verdient het ambacht veel meer respect. ,,Ambachten worden vaak weggezet als lager onderwijs, maar daar ben ik het totaal niet mee eens. Je moet eens weten wat een automonteur of een verwarmingsinstallateur allemaal moet weten én kunnen. Dat geldt voor ons beroep ook.”