'Ik vind het fijn als klanten met een glimlach de zaak uitgaan'

Wat ziet u als u in de Spiegel kijkt?,,Wat zie ik? Een vrouw die hecht aan zelfstandig zijn. En die het leuk vindt om te werken en het tot slot fijn vindt om energie te steken in familie en vrienden.''

En die trots is op de gewonnen prijs 'de beste tankstation-cappuccino van Nederland'?,,Die is ook heel mooi om te krijgen, voor mij en mijn broer, maar vooral voor de medewerkers. Voor hen moet het een stimulans zijn, een erkenning. Het is bovendien een waardering die goed is voor ons bedrijf, maar ook voor de klanten. Ik vind het fijn als klanten elke keer weer met een glimlach de zaak uitgaan.''

Wat voor baas bent u eigenlijk?,,Ik denk dat ik wel behoorlijk gepassioneerd ben in mijn werk. Ik vind het ook altijd weer een uitdaging om mensen in het hele proces te betrekken. En ik vind het belangrijk om te luisteren naar de praktijk en vervolgens mee te bewegen in de tijdgeest. Als je dat niet doet, loop je een achterstand op. Experimenteren moet, vind ik. Want je weet pas of het goed is of niet, als je het gedaan hebt.''

Hoe was u als kind?,,Heel verlegen en vooral bang om fouten te maken. Dat verdween pas toen ik ging werken en geleidelijk aan mezelf toestond om wel fouten te maken. Maar op school was dat vaak lastig, al ben ik nooit om mijn verlegenheid gepest. Ik had er alleen zelf veel moeite mee in die tijd.''

Een onbekommerde jeugd?,,Jazeker. Mijn ouders waren ook ondernemers, zij hebben keihard gewerkt. Ze leven beiden nog, zijn in de 80. Vader en moeder hadden een tankstation bij Meerkerk en maakten enorm lange dagen om ervoor te zorgen dat het ons, mijn broer en zus en ik, aan niets ontbrak. Daardoor konden wij overal aan deelnemen, sporten en wat in die tijd nog niet zo gewoon was, wij gingen ook regelmatig uit eten. Ik was 12 toen ik met mijn ouders voor het eerst met het vliegtuig op vakantie ging.''

In Meerkerk heeft u het vak geleerd?,,Ik was 11 toen ik al meeging om te helpen, eerst de wc's schoonmaken en later aan de pomp. Want in die tijd liep de pomphouders naar buiten om te tanken, er was toen nog geen zelfbediening. Dus hielp ik mijn vader met tanken en het controleren van het oliepeil.''

Wat is het eigenlijk, een tankstation of een pompstation?,,Ik weet het eigenlijk niet, volgens mij is er geen verschil. Rijkswaterstaat noemt het tegenwoordig een verzorgingsplaats, maar ja...''

Die persoonlijke service maakte plaats voor selfservice, maar nu groeit het aantal onbemande tankstations. Een doorn in het oog?,,Helemaal niet, bij ons kan het ook. Het is begonnen toen de oliemaatschappijen het een veel rendabelere bedrijfsvoering vonden op sommige plekken. Het is bij ons niets meer dan een manier van afrekenen. Bij ons kun je ook gewoon tanken, betalen en weg als je dat wilt. De een vindt het leuk om nog even naar binnen te stappen, de ander heeft haast en geen behoefte aan dat persoonlijke. Ik snap dat wel. En er komt een tijd dat je niet eens je auto meer uit hoeft om de tank te vullen.''

Maar een klant vindt het toch prettig om geholpen te worden?,,Als dat zo is, gebeurt het ook. Ik zeg altijd tegen mijn mensen: 'Blijf altijd om je heen kijken, vang signalen op.' Als je ziet dat iemand staat te tobben, loop er dan even naartoe en bied aan te helpen. Maar er zijn mensen die daar helemaal niet van gediend zijn . Daarmee moet je rekening houden.''

In september 2009 reed een automobilist met 100 kilometer per uur het station binnen en richtte een ravage aan met een dode en vier zwaargewonden. De man is door een vormfout nooit veroordeeld. Denkt u daar nog veel aan?,,Niet dagelijks meer, al had het natuurlijk een enorme impact op ons allemaal. Het is een heel dubieus ongeluk , maar ik kan er niks meer mee. Die man is nooit vervolgd omdat de auto waarin hij reed is vernietigd, zodat die niet meer op technische mankementen kon worden onderzocht. Een fout van het Openbaar Ministerie.''

Die automobilist heeft nooit contact gezocht met jullie?,,Nee. En ik denk dat dat goed is. Hij heeft ook nooit initiatieven ontplooid om contact te krijgen, maar praten heeft toch geen zin. Ik weet zeker dat ik nooit een eerlijk antwoord zal krijgen, dus steek ik er ook geen energie meer in. Hij voelde zich zelfs nog het grootste slachtoffer. Tja, de één beleeft zoiets anders dan de ander. Natuurlijk, elk jaar op 21 september denk ik eraan. Maar dat lijkt mij logisch.''

Vrienden vindt u belangrijk.,,Ja, ik heb er niet veel maar wel een aantal hele goeie. Ik vind vriendschap ook belangrijk, met één ben ik al 35 jaar vriendin, met een ander 25 jaar. Ik zie mijn echte vrienden niet dagelijks, maar als wij elkaar zien en spreken is het altijd gelijk goed. Dat vind ik mooi, daar investeer ik ook in, maar andersom gebeurt dat ook. Dat is vriendschap.''

Bent u gelukkig?,,Volmondig ja. Het gaat goed met de kinderen, mijn relatie is prima en ik heb met mijn broer een leuk bedrijf. Met mensen om ons heen die heel goed bij ons passen. Er zijn er bij die al meer dan twintig jaar bij ons werken, dat zegt toch wel iets. Het is in elk geval een teken dat zij het bij ons naar hun zin hebben, anders waren ze allang vertrokken.''

De inmiddels overleden popzanger Thé Lau gaf twee jaar geleden een concert bij u, morgen komt Barry Hay van The Golden Earring (van 12.00 tot 13.00 uur) zijn autobiografie signeren. Dat zijn toch bijzondere evenementen?,,Dat zijn de krenten uit de pap. Ik dacht dat het een actie van de uitgever was om Thé Lau naar ons toe te laten komen, maar hij vertelde zelf dat hij het wilde. Omdat hij, als hij onderweg was naar het zuiden, altijd bij ons een tussenstop maakte. Dat was wel heel bijzonder, vooral omdat hij toen al ernstig ziek was. Het was een succes, dat is ook de reden dat Barry Hay morgen hier is. Hij had van Thé gehoord dat het bij ons zo leuk was geweest. Leuk om dat te horen, ook weer een mooie blijk van waardering.''