'Investeer in jezelf, toon lef'

Gijs Kramer werd onlangs 80. Duizenden werkloze 55-plussers komen niet meer aan de bak. Maar Kramer levert het bewijs dat ouderen niet bij de pakken hoeven neer te zitten. Hij reist als vertegenwoordiger van het bedrijf InnoGoods de hele wereld over, schrijft het AD donderdag.

Op de arbeidsmarkt lijkt Gijs Kramer volstrekt kansloos. 4 jaar geleden besloot de krasse Rotterdammer toch te solliciteren bij InnoGoods, een bedrijf dat wereldwijd aan de weg timmert met de verkoop van vochtvreters. Het bedrijf kon kiezen uit tientallen sollicitanten, soms vers afgestudeerd aan de universiteit. Uit de stapel viste directeur Ron Korendijk echter de brief van Gijs Kramer, een man die nog stamt uit de tijd van de telex en de typemachine. "Ik dacht: die man heeft zo veel gedaan, die moet even oud zijn als mijn vader. We gingen praten en het klikte. Waarom we Gijs wilden? Zijn senioriteit wekt vertrouwen in het zakelijk verkeer."

Kramer heeft net een paar mailtjes verstuurd naar klanten in Maleisië en India. En op korte termijn reist hij af naar de Verenigde Staten om zaken te doen. Kramer poogt in diverse landen distributeurs te bewegen om het product Pingi te gaan verkopen aan winkels. Het draait om een vochtvreter, die bij voorbeeld zijn diensten bewijst in vochtige kelders, maar ook in auto's. Het is een innovatieve en duurzame variant op een product dat vroeger in de vuilnisbak belandde. ,,Als deze Pingi is volgezogen met vocht, kun je hem binnen 6 minuten drogen in de magnetron. Hij is jaren te gebruiken.''

Sinds Kramer het bedrijf versterkte, groeit de omzet met 25 procent per jaar. Ron Korendijk (50), die met twee dertigers eigenaar is van het bedrijf, roemt zijn toegevoegde waarde. ,,Jongeren kunnen hijgerig zijn, hebben een grote scoringsdrift. Gijs niet. Hij maakt omtrekkende bewegingen. Heeft heel veel geduld bij het opbouwen van relaties. Dat werkt.''

100 uurKramer staat voor 3 dagen op de payroll, maar er zijn ook weken dat hij 100 uur werkt. Bijvoorbeeld als hij een beurs bezoekt in Amerika. En om 7.00 uur aan het ontbijt zit en na een lange beursdag met potentiële klanten gaat dineren. ,,Om een uur of 22.00 uur zit ik dan op de klok te kijken,'' zegt Korendijk, die vaak samen met Kramer op pad is. "Dan ben ik moe, heb ik zin om naar bed te gaan. Vaak moet ik geduld hebben omdat Gijs nog op zijn praatstoel zit.''

De fitheid komt de werknemer niet aanwaaien. "Ik zit met mijn echtgenote weer op dansles. Ook bezoek ik de sportschool."

VillaDe vraag is, waarom hij nog zo graag wil werken. Bijna 20 jaar geleden verkocht hij voor een mooi bedrag zijn bedrijf, dat er voor moest zorgen dat jaarlijks 1,5 miljoen Japanse auto's schadevrij bij de Europese dealers belandden. Hij kon op zijn lauweren rusten. ,,Ik had een villa met zwembad, maar in Spanje voelde ik me toch een soort asielzoeker. Ik vind werken gewoon leuk. Ik voel me gewaardeerd. Vaak ga ik met een blij gevoel naar huis. Als ik lekker heb verkocht. Of als ik leuke klanten heb ontmoet.''

Kramer bewijst, dat ouderen niet hoeven te wanhopen. Hij heeft een tip voor al die duizenden werknemers die hun baan verliezen, onder meer bij de banken en in de detailhandel. ,,Investeer in jezelf. Toon lef en creativiteit en probeer met een werkgever mee te denken. En neem desnoods genoegen met een lager salaris.''