Grolsch-topman bij afscheid: ‘Kornuit naast Grolsch, that didn’t make sense’

„Ik heb geen uitstekend smaakgevoel”, zegt Andrei Haret in het AD. „Er zijn mensen in de brouwerij, die nemen een slok van een specifiek biertje en ze kunnen je er een half uur lang over vertellen. Dat talent heb ik niet.”

De vertrekkende directeur heeft de vraag even op hem laten inwerken. Zou hij uit een drietal ‘geanonimiseerde’ bieren een Grolschpilsener kunnen onderscheiden? Het is 09.45 uur, een officiële test blijft hem bespaard, maar het antwoord is overtuigend. „Het is voor een reguliere drinker absoluut onmogelijk om hem er niet uit te pikken. De smaak is zeer onderscheidend.”

Vrouw en twee kinderen bleven in thuisstad Boekarest

De Roemeen kan het weten. Acht jaar was hij hier de baas. Haret woonde in een appartement in Roombeek in Enschede, zijn vrouw en twee kinderen bleven in thuisstad Boekarest. Een bewuste keuze. „Ik heb een sterke familie en een sterk huwelijk.” Technologie deed de rest. „Elke dag als ik thuiskom, dan is het eerste wat ik doe: Skype aanzetten. En dat blijft aan, tot ik naar bed ga.”

Zo zijn ze virtueel bij elkaar, op 2000 kilometer afstand. Hij praat met zijn kinderen, drinkt een biertje met zijn vrouw, ze eten samen en kijken samen tv en soms is het ook gewoon tijdenlang stil, zoals in elke woonkamer. Het werkt voor hen. „Het gaat niet om het fysiek bij elkaar in de buurt zijn”, zegt hij. „Het gaat om hoe betrokken je bent, als familie.” Al moet hij toegeven dat de schermen uit de kamers van de kinderen inmiddels verdwenen zijn. Lachend zegt-ie: „Die worden ook ouder, die waarderen het nu niet meer zo.”

Hij vertelt het in het Engels, het Nederlands werd Haret nooit machtig. Hij heeft het wel geprobeerd, met onlinecursussen en door in de auto naar de Nederlandse radio te luisteren, maar tevergeefs. „Ik ben heel slecht in talen.” Hij is beter met getallen en voor die ‘getallen’ zou het dan weer beter zijn als mensen méér bier drinken. Toch? „Ik wil niet dat mensen meer drinken, maar dat ze beter drinken.” Bier van goede kwaliteit, dus. Of: bier zonder alcohol.

0,0-bier is groeiende markt

In Nederland is die markt al ver ontwikkeld, weet de topman. 8 procent van het bier dat in de retail verkocht wordt is 0,0. En dat is groeiende. „Vroeger was bier zonder alcohol altijd een negatieve keuze”, zegt Haret. ‘Ik moet rijden, ik wil wel een biertje, doe dan maar 0,0.’ Maar die tendens is nu anders, volgens de Grolsch-baas. „Het aantal non-alcoholische dranken in de wereld is oneindig, maar ik geloof sterk dat non-alcoholisch bier daarin één van de beste keuzes is, qua smaak en gezondheid.”

Hij is trots op het 0,0-portfolio van Peroni, Asahi en Grolsch. Het laatste merk heeft acht smaken, variërend van de alcoholvrije herfstbok en de gewone pils tot aan de nieuwste: Grolsch Zomertijd. „We zijn niet de grootste brouwer in Nederland, dat weet iedereen. Maar toch hebben we een impact op de maatschappij, door het socialiseren van non-alcoholisch bier. 0,0-bier is absoluut een belangrijk onderdeel van de toekomst van Grolsch.”

Verliefd op eigen ideeën

Toen hij binnenkwam vond hij Grolsch een regionaal merk. Het moest frisser. Haret zag veel kwaliteit en betrokkenheid, gemotiveerde mensen in een gestructureerde omgeving. „Maar het nadeel daarvan is dat je dan perspectief verliest. Dat je verliefd wordt op je eigen ideeën. Dat moet niet. Want ideeën over hoe ‘het’ moet, die kunnen door de tijd heen veranderen. Je moet je eigen theorieën blijven aanvallen. Je moet elkaar uitdagen.”

Kordaat of Kornuit?

Een gevolg daarvan was bijvoorbeeld het schrappen van Kornuit. Het merk dat tien jaar geleden geïntroduceerd werd en Grolsch landelijk op de kaart moest zetten, maar vooral bekend werd van de juridische strijd om de naam. Tegen Kordaat, van supermarkt Lidl. Grolsch wilde dat de supermarkt het merk zou terugtrekken, omdat het te veel op Kornuit leek. Na anderhalf jaar rechtten werd de strijdbijl begraven. Kordaat mocht blijven.

Daarna werd besloten met Kornuit te stoppen. Haret, die pas bij het bedrijf kwam na de lancering van dat merk, zegt het niet met zoveel woorden, maar hij was daar niet rouwig om. Hij zag veel meer in de landelijke kracht van Grolsch en Peroni. Drie merken naast elkaar laten bestaan ‘didn’t make sense’.

Klopt de strategie nog? En misschien wel belangrijker: Wat is de volgende stap? Kan het beter? Dat zijn vragen die elke dag gesteld moeten worden, vindt Haret. „Alles moet bediscussieerbaar zijn. Zo kom je vooruit.”

Consument klaagt over hoge bierprijs

Hij snapt het als mensen over de hogere bierprijs klagen. Dat door de hoge inflatie overal in Europa sommigen minder vaak de kroeg in gaan. „Dat is helaas de waarheid. Het is in Nederland niet goedkoop, maar als je het vergelijkt met andere West-Europese landen, dan zit het in het midden.”

In de supermarkt kost een krat (zonder korting) bijna 18 euro, in de meeste kroegen gaat een glas al niet meer onder de 3 euro weg. Is dat duur? En wanneer wordt het te duur?

Concrete antwoorden daarop wil Haret niet geven. „Het is een combinatie van de kwaliteit van het bier, de manier waarop het geserveerd wordt en de omgeving. Iedereen ervaart dat anders. Wat voor mij een heel duur biertje is, dat kan voor een ander heel betaalbaar zijn. Ik ben niet de persoon die moet zeggen wat een biertje mag kosten. Dat bepalen retailers en horecabedrijven zelf.”

Hij weet nog niet waar zijn toekomst ligt. 27 jaar ging Haret van baan naar baan. Dat stopt nu, tijdelijk. Hij neemt een ‘break’. Terug naar Roemenië, meer tijd spenderen met zijn familie. Over de toekomst van Grolsch maakt hij zich geen zorgen. „Ik laat Grolsch goed achter.”