De champagnekurken knalden maandag aan het einde van de middag toen Emiel Kwekkeboom en Mandy Overbeek terug waren in hun restaurant, Joann in Enschede. Het binnenhalen van de eerste Michelinster werd uitbundig gevierd. Maar het duo weet ook: noblesse oblige, adel verplicht. De inspecteurs van Michelin kunnen keihard zijn in hun oordeel.
Het binnenhalen van een ster voelt als twee stappen vooruit. Kwijtraken als tien stappen achteruit
Erik de Mönnink Hotel-restaurant De Swarte Ruijter
Chef-kok Erik de Mönnink van het sinds 2015 van een Michelinster voorziene hotel-restaurant De Swarte Ruijter in Holten beseft dat. „Ik kan daarom stoer doen en zeggen dat ik niet gespannen was, maar dat is niet zo. Het voelt als opnieuw examen doen. Niks is zeker, want een stuk of tien zaken raakten hun ster kwijt en daar wil je niet bij horen. Voor mij betekende het binnenhalen van een ster twee stappen vooruit. Als ik hem kwijtraak, dan voelt dat als tien stappen achteruit”, vertelt hij in het AD.
Lees ook: Dit zijn alle restaurants met Michelinsterren in 2024
De druk van een Michelinster
Vooral op avonden dat het niet super loopt in de keuken voelt De Mönnink de druk van de ster. „Als het gewoon even niet gaat, en dat gebeurt in elk restaurant af en toe, ook dan wil je het niveau vasthouden. Je moet en dat geeft stress.” De Michelinster zorgde niet voor significant meer omzet bij De Swarte Ruijter. De Mönnink: „Nee, dat niet zo. Maar als je hem niet meer hebt, dan voel je dat waarschijnlijk wel.”
„Extra omzet merkten we vooral in het eerste jaar dat we hem hadden”, zegt eigenaar Raymond Strikker van De Bloemenbeek in De Lutte. Die kreeg de ster in 2010. „Het eerste jaar zorgt dat voor reserveringen van aardig wat culinaire liefhebbers. Die willen zien of die ster verdiend is. Dat betekent een impuls qua omzet voor zowel je restaurant als je hotel, want die gasten blijven vaak slapen.”
Het eerste jaar zorgt dat voor reserveringen van aardig wat culinaire liefhebbers. Die willen zien of die ster verdiend is
Raymond Strikker De Bloemenbeek
„Er is een bepaalde groep liefhebbers die komt, omdat je een ster hebt. Mensen van buiten de redio meestal, die bereid zijn er een stuk voor om te rijden. Dat stukje omzet pak je dan extra mee”, aldus Lars van Galen. Die werd met zijn restaurant ’t Lansink in Hengelo tien jaar geleden door Michelin sterwaardig bevonden.
Zowel De Mönnink als Strikker en Van Galen zijn blij dat er in hun regio Twente er met Joann een vierde restaurant met een Michelinster bij heeft. De Mönnink: „Mooi en terecht. Ze wilden al heel lang die ster. Dat is een proces. Je moet eerst een dossier opbouwen bij Michelin. Het is goed dat het Joann lukte, want we moeten niet achterblijven in Twente. We moeten mee, kunnen ook mee. We moeten Twente niet alleen met voetbal op de kaart zetten, ook met koken.”
Lars van Galen: „Emiel en Mandy begonnen hun bedrijf vijf jaar geleden. Vol gas met één doel: kwaliteit bieden. Dat dit nu bekroond is, dat juich ik toe.”
Raymond Strikker zegt met gepaste trots dat Emiel en Mandy van Joann ‘bij ons zijn begonnen’. „Ze werkten samen acht jaar in De Bloemenbeek. Hier is de liefde ook ontstaan.”
Lees ook: In één keer een Michelinster én groene ster voor restaurant Lutum
