In het nieuwe, opvallend witte hoofdkantoor van NewCold in Breda leunt Bram Hage (62) ontspannen achterover, terwijl hij zijn levensverhaal vertelt. Dat verhaal begint op Tholen. „Voetbal dicteerde heel lang mijn leven.”
Maar over zijn sportieve ambities op de groene mat is Bram kort tegen het AD. „Van huis uit mochten we niet op zondag voetballen. Dus was VVC’68 in Halsteren als de hoogst spelende zaterdagclub in de regio na SPS een logische stap.”
Vroeg naar Rotterdam om tuintjes aan te leggen
Ondertussen verdiende Bram zijn brood bij een hovenier. „Met mijn broers ging ik ’s ochtends vroeg naar Rotterdam om daar tuintjes aan te leggen of te onderhouden.”
Eind jaren ‘80 werd dit onbekommerde leventje op zijn kop gezet door een zware knieblessure. Een operatie volgde. Hij moest een jaar revalideren en belandde in de ziektewet. „Gek genoeg is dat de redding in mijn leven geworden”, beseft Hage en laat de koffie nog maar eens in zijn kopje dansen.
Van het Agrarisch Sociaal Fonds mocht ik vanwege mijn blessure niet meer werken in die tuintjes. Dat was een te groot risico
Bram Hage
Bram Hage: ‘Máxima zou ik zo aannemen’
De krulletjes waarmee die ‘leuke linkspoot’ ooit over het voetbalveld draafde, zijn er nog altijd. Maar zijn wereld ziet er nu totaal anders uit. Bram, die tegenwoordig in het Zeeuwse ’s Gravenpolder woont, is de ceo van een bedrijf dat wereldleider is in de diepvriesopslag- en logistiek. Een onderneming met circa 2.700 specialisten in dienst en zo’n 25 hightechmagazijnen wereldwijd.
Koning Willem-Alexander en koningin Máxima openden vorig jaar zijn achttiende ‘warehouse’ in het Amerikaanse Atlanta. Onder meer McDonald’s is tevreden met de diensten die hij levert. „Dat zegt wel iets”, beseft de ondernemer over die koninklijke opening aan de andere kant van de oceaan. „Máxima zou ik trouwens zo aannemen”, glundert hij. „Ze stelt de juiste vragen.”
Nu, 35 jaar na de zware knieblessure, is er de eerste NewCold-hal in Nederland. Halverwege Dinteloord en Stampersgat om precies te zijn. Dicht bij zijn roots. Het is de grootste en meest innovatieve hal die NewCold ooit heeft gebouwd.
Lees ook: Hoe GewoonGers miljoenenomzet haalt met ‘te zware’ deuren die niemand wilde maken
Blessure van oud-voetballer
Hoe is het zo ver gekomen? „Van het Agrarisch Sociaal Fonds mocht ik vanwege mijn blessure niet meer werken in die tuintjes. Dat was een te groot risico. Wat een gelul, dacht ik. Ik ben ook weer gewoon gaan voetballen.”
Via een re-integratietraject kwam hij terecht bij de firma Frans Maas, die in Bergen op Zoom net een nieuw logistiek centrum had opgezet. „Ik had niks met techniek. Geen studie gevolgd of zo. Alleen een havo-papiertje. ‘Maar’, zei mijn baas, ‘jij hebt potentie. Jij moet maar eens de coördinator worden van dat spul.’ Zo ben ik in de logistiek gerold en ben er tien jaar gebleven.”
„Het heeft me gevormd tot wie ik nu ben. Daarvoor had ik totaal geen beeld van wat ik wilde met mijn leven. Ik was alleen maar bezig met de voetbalwedstrijd van zaterdag. Door dat magazijn raakte ik gefascineerd door techniek, het werken met mensen en wat de klant wil.”
Een eigen bedrijf? Dat was niets voor Bram
Een eigen bedrijf? Daar stond Bram de eerste tien jaar niet eens bij stil. „Ik was echt tot in de tenen trouw aan Frans Maas.” Na een crisis in de chemie, waarbij niet alleen beste klant General Electric maar ook Frans Maas in de problemen kwam, kreeg hij er een taak bij: nieuwe klanten vinden. Dat ging hem goed af.
Nog dacht de ondernemer er niet aan om voor zichzelf te beginnen. Dat veranderde toen zijn vrouw Sandra hem in 1999 wees op frietproducent Lamb Weston in Kruiningen.
Wat een gemiste kans. En weet je wel hoeveel geld 48 miljoen is?
Bram Hage
Hofleverancier van McDonald’s
In Amerika zijn ze de grootste op dat gebied, Lamb Weston is hofleverancier van McDonald’s. „Ik zei: ‘Dat is diepvries. Dat doen wij niet’. Sandra zette me echter onder druk en toen ben ik daar eens gaan praten.”
Het bleek een schot in de roos. Lamb Weston had problemen in de voorraadketen, waar Bram Hage wel raad mee wist. „Logistiek is doorvoerverwerking. Geen opslag.”
Maagdelijke sprong
De voormalige tuinier was dicht bij een contract van 48 miljoen gulden, maar de leiding van Frans Maas durfde het toch niet aan. „Dat zet je aan het denken. Wat een gemiste kans. En weet je wel hoeveel geld 48 miljoen is? Toen dacht ik in al mijn simpelheid: waarom ga ik dat contract zelf niet aan? Ik ben teruggegaan naar Lamb Weston, nu als individu. Daar dachten ze: dat is prima, laten we die jongen met al zijn kennis er zo lang mogelijk bij houden.”
Bram was toen een ‘jong broekie van 33 jaar of zo’. Hij spreekt van een maagdelijke sprong in het diepe als het gaat om zakendoen. Lachend herinnert hij zich hoe de bank om de statuten van zijn onderneming vroeg. „Ik wist niet waar hij het over had, joh. Ik zei: ‘Die zijn we aan het maken. Dat komt deze week wel’.”
Lees ook: Daarom hebben succesvolle ondernemers plezier in hun werk: ‘Begint bij doen wat je leuk vindt’
Computergestuurd diepvriesmagazijn
Met enkele andere mannen uit de business stampte hij Partner Logistics uit de grond. Het runnen en ontwikkelen van een computergestuurd diepvriesmagazijn werd hun uithangbord. De zaak draaide als een tierelier. Bergen op Zoom en Waalwijk waren de eerste vestigingen.
Partner Logistics verwierf de faam van de meest innovatieve speler te zijn op de markt van de diepvrieslogistiek. „We waren een echte eyecatcher in onze branche. Alle grote frozen food- producenten wilden zaken doen met ons.”
Het punt is dat ik voor de crisis voldoende particulier vermogen binnen had kunnen halen. Maar dat wilde ik niet
Bram Hage
Meegezogen in de ondergang
En toen ging het alsnog mis, door de bankencrisis in 2008. Het bedrijf werd meegesleurd in de ondergang van huisbankier Fortis. Uiteindelijk verloren Bram en zijn partners na drie jaar de juridische strijd met schuldeiser ABN AMRO. „Die heeft het bedrijf helemaal overgenomen. Daar zaten we dan.”
De oud-voetballer spreekt van ‘een van de grootste lessen uit mijn leven’, van een ‘grote misrekening’. Als beginnend ondernemer had hij te weinig oog gehad voor het feit dat kapitaal net zo belangrijk is voor zijn bedrijf ‘als de aardappel voor frietproducenten’.
„Het punt is dat ik voor de crisis voldoende particulier vermogen binnen had kunnen halen. Maar dat wilde ik niet. Ik was bang dat we dan de controle over alles zouden verliezen, vooral over onze cultuur.”
Koude oorlog met de banken
Bram Hage en zijn trouwe partners voelden zich echter allerminst verslagen in de koude oorlog met de banken. „We hadden zeven magazijnen verloren, maar eentje, dat in Frankrijk, wisten we te redden. Een site in Duitsland had ik ondergebracht in een privéholding, waarin een groot contract met R&R Ice Cream zat voor een grote nieuwbouw.”
‘Nu denk ik: het was een zegen’
In 2012 werd een doorstart gemaakt met een nieuwe firma: NewCold. Ditmaal wel met een goede kapitaalverstrekker, met klanten die gebleven waren én met dezelfde innovatiedrang. „Toen dachten we: we gaan rustig aan opnieuw beginnen.”
En nu, dertien jaar later, zit Bram vol trots aan de koffie in zijn nieuwe hoofdkwartier. „Ik denk dat deze terugkeer ongelooflijk is. Dit hadden we nooit kunnen dromen. Natuurlijk zijn we trots en ik denk dat de ondergang van Fortis uiteindelijk een zegen is geweest.”
Blijft de vraag waarom het dertien jaar duurde voordat de voormalige tuinman terugkeerde met een hypermodern vrieshuis in eigen land, zelfs in zijn eigen streek.
„Omdat we destijds de beste warehouses hier al hadden gebouwd. Die zijn overgenomen door de bank en het was lastiger om daar de concurrentiestrijd mee aan te gaan dan met warehouses in Amerika, Australië, India of andere delen van Europa. Nu zijn we daar wel klaar voor. Dit is best emotioneel voor mij. Het zou een kras op mijn ziel zijn geweest als we niet terug hadden kunnen keren naar Nederland.”
Elk jaar openen we zeven à acht nieuwe hallen
Bram Hage
Niet het eindstation
Dinteloord is echter niet het eindstation. „Elk jaar openen we zeven à acht nieuwe hallen.” Groei is voor Bram niet eens een ambitie. „Het is het logische gevolg van de stijgende vraag van onze klanten.” Iedere nieuwe hal die wordt gebouwd, moet volgens de ondernemer beter zijn dan de vorige.
Zijn eigen rol in het geheel is amper veranderd. Nog altijd zegt hij van alles wat te zijn. „Ik bemoei me met redelijk veel dingen binnen het bedrijf. Ik denk niet dat ik een typische ceo ben”, zegt Bram grijnzend.
Dus eigenlijk is hij nog altijd die verbindende middenvelder, die hij ook was op de voetbalvelden? „Maar dan wel een aanvallende middenvelder, hè.”
