Culthit dankzij iconisch Broodje Zeedijk: zo groeide Slagerij Vet uit tot landelijk fenomeen

Deze maand is het 75 jaar geleden dat Huib Vet aan de Amsterdamse Zeedijk zijn Slagerij Vet begon. Reden voor een feestje en een mooi marketingmoment, dacht huidig eigenaar Rik Vet (37) inmiddels de vierde generatie in het familiebedrijf. Dus benaderde hij buurman en mode-ontwerper Bonne Reijn voor een ludieke samenwerking. Het resultaat: twee limited edition T-shirts voorzien van de bedrijfsnaam én een afbeelding plus de ingrediënten – kipfilet, bacon, sla en Zeedijksaus - van hun befaamde Broodje Zeedijk.

De T-shirts gingen als warme broodjes over de toonbank. „Er lopen nu tientallen, misschien wel meer dan honderd mensen met onze shirts. Dat had ik van tevoren niet gedacht”, vertelt Rik. „Ik ben daar best nuchter in, maar als je je dit realiseert is het toch wel te gek.”

Een meevaller is dat Bonne op eigen kosten het shirt produceerde voor wat hij op Instagram ‘een geliefd buurticoon en de hoeksteen van lokale cultuur’ noemt.

Van Wesley Sneijder tot Snackspert

Heel verrassend is de aandacht voor het jubileuminitiatief niet, gezien de grote populariteit van het broodje. Vader Huib (64) is tijdens het bezoek van De Ondernemer aan de lopende band in de weer met het beleggen van de vers afgebakken broodjes. Bezorgers van Thuisbezorgd en Uber Eats halen af en aan bestellingen op. Hoeveel Broodjes Zeedijk gaan wekelijks over de toonbank? „Te veel om te tellen”, zegt Huib. Zoon Rik noemt de bestseller ‘een echte uitblinker’, waarvoor klanten speciaal naar de slagerij komen en regelmatig in de rij moeten staan.

Wat helpt is de frequente aandacht in de media, online en via socialemediakanalen als Instagram en TikTok, waar talloze smaaktests te vinden zijn. Voormalig voetballer Wesley Sneijder bestelde dit voorjaar in een video van Thuisbezorgd een broodje bij Slagerij Vet. Foodinfluencers als Snackspert zijn fan, Parool waarschuwde ooit al voor een ‘levenslange verslaving’ en zelfs tankstations buiten Amsterdam bieden hun eigen versie van het Broodje Zeedijk – ook wel ‘broodje politie’ genoemd, omdat het een vaste waarde bij de hoofdstedelijke politie is. Verder wordt het opvallend vaak genoemd in lijstjes met betaalbare broodjes, want met 5,25 euro is Slagerij Vet naar Amsterdamse begrippen een koopje.

Lees ook: Zelfs Jutta Leerdam is fan: horeca- en retailconcept Gastrovino groeit als kool

Zeedijksaus door heel Nederland

Daarnaast is er speciale aandacht voor de kerriesaus naar eigen recept. Inmiddels is de Zeedijksaus door heel Nederland - onder meer bij Albert Heijn - verkrijgbaar door een samenwerking met het bekende sausmerk Oliehoorn.

Rik: „Als ik de verkoopaantallen hoor, kan ik het alleen maar hartstikke cool vinden. In het eerste jaar zijn er honderdduizend flessen verkocht in de supermarkten.” Huib vult aan: „Dat zijn ongelofelijke aantallen als je naar ons bedrijf kijkt. We zijn zo’n klein winkeltje dat toevallig een speciaal broodje heeft bedacht, dat maakt het extra mooi.”

Maar het jubilerende Slagerij Vet heeft meer te bieden. „Mensen komen hier al decennialang naartoe voor ambachtelijk kwaliteitsvlees. Mijn opa’s verwerkten, pekelden en rookten het vlees al zelf en dit doen wij nog steeds”, vertelt Rik terwijl hij een runderrollade kruidt, rolt en bindt. De slagers merken dat mensen bewuster binnenlopen met een specifiek stuk vlees in gedachten. Huib: „Wij kopen vlees van kop tot staart, dus alles is mogelijk. Tegenwoordig wordt er gerust gevraagd naar een Jodenhaasje (ook wel diamanthaas) of longhaas, waar klanten eerder nauwelijks wisten welk onderdeel van de koe dat is.”

Lees ook: 23 is-ie pas, maar nu al heeft Lode twee horecazaken in Amsterdam: ‘Hoop op TikTok-hit’

Je ogen uitkijken bij Slagerij Vet

Versheid is eveneens een belangrijke pijler, dus wordt al het vlees – ook het beleg – per klant afgesneden. Rik: „We doen niet aan voorverpakte dingen. Mensen waarderen dat en vinden het ook leuk als je door een enorme côte de boeuf zaagt. Je ziet ze dan filmen, voor hen is dat al een deel van de ervaring. Dat krijgen we ook vaak terug, dat klanten hun ogen uitkijken hier in de zaak.”

Bijkomend voordeel van de huisgemaakte producten is dat er geëxperimenteerd kan worden met smaken en vormen. Voor eigen verkoop of in opdracht van anderen. „Zo maakten we voor Café Tante Roosje op het Rembrandtplein mega hotdogs van 35 centimeter.”

’t Kleine Slagertje’ staat op de winkelruit; een verwijzing naar oprichter Huib Vet, die klein van stuk was. Met 45 vierkante meter is de slagerij, die al jaren in een eigen pand huist, ook daadwerkelijk klein. Dit maakt dat Rik de nodige keuzes moet maken. „De beperkte ruimte is wel een uitdaging, ja. Het zou best leuk zijn om wat kruiden of pepersaus voor bij de biefstuk te verkopen, maar dat gaat niet. De kleine ruimte betekent ook dat het een extra uitdaging is om rond het middaguur alle klanten zo snel mogelijk te helpen, zodat ze door kunnen.”

Lessen uit de autobranche

Hier en daar komt Riks opleiding Automotive Management goed van pas. „We zijn best gedreven in een goede routing bijvoorbeeld. Iedereen heeft zijn eigen plek en taak, dat kan niet anders in deze ruimte, maar ik vind het ook belangrijk dat iemand betrokken bij de klant blijft en niet zomaar wegloopt.” Ook houdt hij zijn voorraad laag en laat hij producten binnenkomen op het moment dat hij ze nodig heeft. „Zo pas ik die lessen onbewust toe, hoewel ik dit ook wel van mijn vader heb meegekregen.”

Tien jaar geleden verruilde hij zijn baan als quality engineer bij autobedrijf Mitsubishi voor de familieslagerij. „Sinds de basisschool kwam ik hier al schoonmaken op zaterdag. Tijdens mijn studie en banen bleef ik in de weekenden en tijdens kerst in de slagerij helpen. Toen ik ouder werd dacht ik: hoe zie ik mezelf over tien, twintig jaar? Wat wil ik bereiken? Zo kwam ik erachter dat het slagersvak me meer trok, je bent altijd met je handen en met klanten bezig. De perfecte combinatie. In mijn achterhoofd speelde dat ik het jammer zou vinden als Slagerij Vet niet voortgezet zou worden.”

Slagerij Vet echte buurtwinkel

Ook vader Huib reageerde blij verrast: „Hij was helemaal gek van autotechniek, dit had ik nooit verwacht. Om te zorgen dat hij de juiste keuze zou maken gaf ik hem een maand om na te denken. Als slager maken we weken van zeventig, tachtig uur. En dan komt daar nog je administratie bij. Dat trekt veel jongeren niet aan.”

Rik heeft geen spijt van zijn keuze, vier jaar geleden nam hij de zaak officieel over. Hij voelt trots dat hij als vierde generatie het familiebedrijf heeft overgenomen. „De lat ligt wel hoog. Je wil niet dat mensen zeggen dat het bij mijn vader beter was. Ik ben zo’n beetje overal bij betrokken en sta hier van begin tot einde van de dag.”

Wat hij ook mooi vindt is het dorpse gevoel. „Ook al zitten we in Amsterdam en een toeristisch gebied, wij zijn een echte buurtwinkel. Negen van de tien klanten kennen we en collega-ondernemers helpen elkaar waar nodig. Wat dat betreft is het hier op de Zeedijk net een dorp.” Een buurvrouw komt binnen en bestelt wat beleg. „Zo weten we van haar waar ze geboren is, wie haar moeder is, wie haar man en kinderen zijn.” Huib bevestigt: „We zijn één grote familie. Als Tante Bep, een buurtbewoner, een paar dagen niet is geweest bellen we haar om te vragen wat er aan de hand is.”

Een oud, houten bankje in de winkel is het symbool van het buurthuisgevoel van Slagerij Vet. „Als Tante Beppie vroeger vlees kwam halen zat ze rustig twee uur op dat bankje te kletsen en te roken. Dan liep ze rustig naar achteren om de asbak te halen. Dat kan je je nu niet meer voorstellen.” Toch is het sociale dorpsgevoel gebleven beamen vader en zoon. „Maar de mensen zijn tegenwoordig wel meer gehaast.”

Lees ook: Iédereen wil haar bekroonde pizza’s en fotogenieke koeken – dit is het geheim van Limau Chen