Harry Nijland
In een wereld vol prestatiedruk en verwachtingen ontdekte Harry Nijland als leidinggevende al snel het belang van het vroegtijdig voorkomen van stress binnen zijn teams en daarbuiten.
Met meer dan dertig jaar ervaring in het bedrijfsleven en een goed gevulde rugzak met levenservaringen richt hij zich nu volledig op het coachen van leidinggevenden en medewerkers naar meer werkgeluk. Dit maakt hem de ideale gids voor wie nieuwe deuren wil openen. Met een holistische kijk op wat hem bezighoudt, deelt hij maandelijks zijn ervaringen op de website van De Ondernemer.
Toen René mij belde, voelde ik het meteen aan zijn stem: er zat onrust onder zijn woorden. Niet omdat het slecht ging met zijn bedrijf, verre van zelfs. Maar omdat er iets knaagde. Iets wat hij niet goed kon plaatsen.
„Ik ben het overzicht kwijt”, zei hij. „Iedereen leunt op mij. Als ik wegval, valt alles stil.” Als coach hoor ik dit vaker van ondernemers. Mensen die ooit zijn gestart met een droom – vrijheid, regie, betekenis – en nu gevangen zitten in een organisatie die zwaarder op hen drukt dan ze ooit voor mogelijk hielden.
René was moe. Niet van zijn werk, maar van het voortdurende moeten. Van het gevoel dat alles op zijn schouders rustte. Hij had een prachtig bedrijf opgebouwd, een betrokken team, tevreden klanten. En toch… voelde hij zich steeds leger. Wat we zijn gaan doen, was niet meteen processen stroomlijnen of functies aanpassen. Nee, we begonnen met een veel belangrijkere vraag:
„Wat is er onderweg met jóu gebeurd?”
Lees ook: Hoe één vraag alles kantelde voor een ondernemer die vastliep: ‘Het ligt niet aan mij’
Wat er gebeurt als je te lang op wilskracht onderneemt
Veel ondernemers die ik begeleid, zijn gewend om te dragen. Ze bouwen op doorzettingsvermogen, zetten door waar anderen stoppen en lossen dingen zélf wel op. Dat is hun kracht, maar het wordt ook hun valkuil.
Bij René merkte ik: hij was zo gewend geraakt aan die rol, dat hij was vergeten hoe het voelde om licht te werken. Met vertrouwen. Met lucht. Hij vertelde me: „Ik mis mezelf. Ik ben vooral manager geworden. En dat wilde ik nooit zijn.”
We zijn gaan kijken naar zijn innerlijke drijfveren. Wat geeft jou energie? Wat slurpt het op? Waar ben jij als mens in dit bedrijf nog zichtbaar en waar ben je vooral functioneel geworden?
De shift van controle naar vertrouwen is geen Excel-oefening
We spraken ook over loslaten. Niet in de zin van delegeren aan de juiste mensen (dat kwam later) maar over het innerlijk loslaten van controle. En dat is spannend. Want controle voelt veilig. Het is een manier om grip te houden, vooral als het druk is of onzeker wordt.
Maar er schuilt een dieper vertrouwen onder leiderschap: het vertrouwen dat het ook goed mag gaan zónder dat jij alles aanraakt. Dat jouw mensen kunnen groeien als jij ruimte maakt en dat je als ondernemer ook weer mag ademen.
Voor René was dat spannend én bevrijdend. Hij benoemde een bedrijfsleider. Niet zomaar iemand, maar iemand bij wie hij rust voelde. Iemand die zijn bedrijf kende én hem aanvoelde. En voor het eerst in lange tijd ging hij een week weg, zonder paniektelefoontjes. „Ik had het niet gedacht, maar ik miste het niet eens”, zei hij achteraf. „Ik miste alleen mezelf en die vond ik terug.”
Leiderschap is niet groots, het is persoonlijk
Veel mensen denken bij leiderschap aan visie, strategie en grote woorden. Maar voor mij begint leiderschap op een veel persoonlijker niveau: Durf jij opnieuw te kiezen? Voor jezelf, voor je waarden, voor je energie?
René durfde het. Hij koos niet voor groei in omzet, maar voor groei in ruimte. Hij koos voor medewerkers die niet alleen iets konden, maar die goed vóelden. Die bij hem pasten. Die hem ruimte gaven om weer te doen wat hem ooit dreef: ondernemen vanuit liefde voor het vak.
Tot slot: wat wil jij jezelf straks kunnen zeggen?
Als jij dit leest en ergens voelt: dit ben ik, dan wil ik je uitnodigen niet meteen in oplossingen te denken. Maar wél stil te staan. Niet omdat je stilvalt, maar omdat stilstaan je helpt jezelf weer te horen. Wat zou er gebeuren als je dat gevoel van ‘moeten’ niet langer negeert?
Wat als leiderschap niet betekent dat je bovenaan de piramide staat, maar dat je weer in contact bent met wat voor jou klopt? Ik help ondernemers daar elke dag bij. Niet met standaardplannen, maar door ruimte te creëren. In agenda’s, in hoofden en in harten. Want pas als jij jezelf weer voelt, kun je leidinggeven vanuit wie je werkelijk bent.
Lees ook: En dan is je beste medewerker ineens vertrokken: kun je quiet quitting voorkomen?
